ดูแลอย่างดี...
หลังจากที่ทั้งคู่เดินเข้ามาในห้องทำงานแล้ว อี้ซานก็กระชับกอดของเขาแน่นกว่าเดิม เขาคิดถึงร่างกายนี้เหลือเกิน เขาไม่อยากปล่อยให้ห่างจากเขาเลยแม้แต่วินาทีเดียว....
" ทำไมคุณหลี่พูดกับคุณไป๋แบบนั้นค่ะ ฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน..." ป๊อกแป๊กถึงกับต้องขมวดคิ้วเลยทีเดียว เพราะตอนนี้เธอเริ่มกลัวเขาแล้วสิ เธอกลัวว่าเขาจะทำตามที่เขาพูดเมื่อกี้ว่าจะป่าวประกาศให้คนในที่ทำงานรู้ว่าเธอกับเขาเป็นอะไรกัน...
" แล้วทำไมล่ะ ก็เธอเป็นเมียฉันนิ หรือไม่จริง เมื่อช่วงเช้าก็เป็น เมื่อวานก็เป็น แล้วเดี๋ยวอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าก็จะเป็น..." อี้ซานเอ่ยหน้าตาเฉย เขาคิดสิ่งไหนก็พูดออกไปเลย...
"ไม่ค่ะ งานค่ะ เราตกลงกันแล้วว่าจะทำงานก่อน ถ้าวันนี้ทำงานในส่วนของตนเองเรียบร้อยแล้ว เรื่องอื่นค่อยว่ากัน... ฉันต้องทำงานแล้วค่ะท่านประธาน... ดังนั้น... เชิญค่ะ ปล่อยดิฉันได้แล้ว แล้วก็เชิญไปทำงานของคุณเถอะค่ะ..."
