พรนาราได้รับโทรศัพท์สุดเซอร์ไพรส์จากเพื่อนสาวนามว่าเจสสิก้า เธอเดินทางมาถึงประเทศไทยเรียบร้อยแล้วโดยที่ไม่ได้บอกล่วงหน้า หวังให้เธอและกรัณแปลกใจ เธอจึงต้องรีบสุดชีวิตเพื่อมารับเพื่อนสาวที่สนามบิน
“ไม่เป็นไร ไอหาอะไรกินก่อน หิวมาก ยูไม่ต้องรีบ”
เจสสิก้าบอกมาตามสายด้วยน้ำเสียงไม่จริงจังนัก ถึงเพื่อนจะบอกแบบนั้น แต่เธอก็ต้องรีบอยู่ดี เพราะการจราจรของที่นี่กะเวลาแน่นอนไม่ได้เลย
“หนูนาเข้าไปหาเจสซี่ด้านในก่อน รัณจะเอารถไปจอด”
กรัณจอดรถให้เธอลง เมื่อมาถึงสนามบินเพราะไม่อยากให้เจสสิก้ารอนานเกินไป ตั้งแต่ที่เพื่อนของเธอโทรมาจนป่านนี้ก็ปาเข้าไปเกือบสองชั่วโมงแล้ว เธอเดินเข้าไปด้านในอย่างมึนงง เพราะเริ่มคิดได้ว่าไม่รู้จะติดต่อกับเจสสิก้าอย่างไร
“ยัยลูกหมูมาทำอะไรที่นี่”
เสียงทักของเขาทำให้เธอแปลกใจยิ่งกว่าการมาของเจสสิก้าเสียอีก เพราะเธอได้เจอกับปริญโดยบังเอิญอีกแล้ว
“พี่ป้อง!”
เธอร้องทักอย่
