Chapter 22
Lumipas pa ang mga oras. Nakabantay lang si Audrie sa kapatid at ni minsan ay hindi niya ito iniwan. Natatakot siyang baka mawala ulit ito sa paningin niya.
Wala sa sariling napasulyap muli siya sa Kapatid.
"Who would have thought that this tiny little girl would create a scene three hours ago?" ang wala sa sariling sambit ni Audrei habang nakatitig sa maliit na sanggol na mahimbing na ngayong natutulog. "Thank, God, you are alive, Aki..." Gumuhit ang tipid na ngiti sa kaniyang mga labi.
Iniangat niya ang hintuturo papunta sa munting kamay nito nang bigla itong gumalaw. Natawa siya nang kumapit ang maliit nitong kamay sa hintuturo niya.
Dalawang araw ang inilagi nilang magkapatid sa ospital bago nakauwi sa mansion. Ang araw na iyon ang mismong pag-uwi rin ni Don Aristo sa m
