Chapter 51
Murfin's POV
Naiiyak, nakokonsensiya, nasasaktan at nalulungkot kong inilapat sa malayo ang aking paningin. Napalunok ako nang marinig ko ang mga hikbi ng kambal. Katatapos ko lang mag-explain sa kanila kung ano'ng nangyari at nasaan si Kira.
I was so hesitant at first but I face them before they roam all around the campus. Ayaw kong magpagod sila kahahanap at kalilibot dito sa campus. Mas lalong ayaw ko ang umasa silang may mahihintay silang Kira.
"How dare you, Murfin!" umiiyak habang humihikbing duro sa akin ni Hachi. "Bakit hindi mo sinabi sa amin kaagad? I thought were okay! Ang saya-saya pa natin noong bakasyon!"
"Stop it, Hachi!" Bagaman nahihirapan ay nagawa niyang sawayin ang kapatid. "May malaking dahilan kaya hindi nila sinabi sa atin. Ito na nga 'yong isa. Alam
