Chapter 38
Murfin's POV
Para akong pinagtatambol sa dibdib dahil napakalakas na pagtibok ng aking puso dulot ng kaba sa sinabi niya.
"Ano po ba ang tungkol doon?" malumanay kong tanong.
"Murfin, there are a lot of questions on your eyes but you keep your mouth shut... Napaka-matured mong bata. Kahit kailan ay hindi mo pinasakit ang ulo ko sa posibleng mga katanungan mo sa akin habang lumalaki ka..." Bahagyang gumaralgal ang boses niya.
Nag-aalala ako. Kung maaari lang sanang huwag na niyang ituloy ang sinasabi.
"Dad... I am willing to wait hanggang sa dumating ang araw na handa ka nang magsabi sa akin. Sa ngayon ay magpagaling pa muna kayo..."
"Thank you, son... Thank you," nakangiti niyang pasasalamat. Naroon pa rin ang mga bukol ng luha sa mga mata.
Hinawakan ko lang siya sa kam
