Ikaanim na Kabanata: Ang Pagpipilian
Matapos ang tagumpay ng kanilang exhibit, nagkaroon ng bagong alon ng pag-asa sina Aisha at Farid. Ang kanilang mga pangarap ay tila mas malapit na sa kanila, at ang kanilang pag-ibig ay umusbong nang mas malakas. Ngunit ang kanilang mga hamon ay hindi pa tapos.
Ang mga magulang ni Aisha ay hindi pa rin sang-ayon sa kanilang desisyon. Patuloy silang nagpupumilit na ipakasal si Aisha kay Farid, na naniniwala na ito ang pinakamagandang solusyon para sa kanilang anak. Sa kabilang banda, patuloy ring sumusuporta ang pamilya ni Farid.
Isang gabi, habang naglalakad sa parke, nagkaroon ng malalim na pag-uusap sina Aisha at Farid. "Alam mo, Aisha, hindi ko alam kung gaano pa katagal kong kaya ang lahat ng ito," sabi ni Farid, ang kanyang boses ay puno ng pag-aalala. "Naramdaman kong nagkakaroon ng lamat ang ating ugnayan dahil sa pressure mula sa ating mga pamilya."
"Alam ko, Farid, pero hindi ko rin alam kung paano ko matatanggap ang kasal na ito," sagot ni Aisha, ang kanyang mga mata ay puno ng luha. "Mahal kita, at mahal kita, pero hindi ko alam kung paano natin haharapin ang lahat ng ito."
Sa mga sandaling iyon, naramdaman ni Aisha na nasa isang krusada siya. Kailangan niyang pumili sa pagitan ng pagsunod sa kanyang mga magulang at sa pagsunod sa kanyang puso. Alam niyang ang kanyang desisyon ay magkakaroon ng malaking epekto sa kanyang buhay at sa kanyang relasyon kay Farid.
"May isang bagay na kailangan nating gawin, Farid," sabi ni Aisha, ang kanyang boses ay matatag. "Kailangan nating magpasya kung ano ang mas mahalaga sa atin—ang ating mga pangarap o ang ating mga pamilya."
"Sa tingin ko, Aisha, ang ating mga pangarap ay nagkakaugnay na ngayon. Hindi natin maihihiwalay ang ating mga pangarap sa ating pag-ibig," sagot ni Farid, ang kanyang mga mata ay puno ng pag-asa.
"Pero paano kung hindi tayo nag-iisa sa laban na ito? Paano kung tayo ay laban sa ating mga pamilya?" tanong ni Aisha, ang kanyang boses ay puno ng pag-aalala.
"Kung mahal natin ang isa't isa, Aisha, malalampasan natin ang lahat ng ito," sagot ni Farid, ang kanyang mga kamay ay mahigpit na nakahawak sa kanyang mga kamay. "Ang ating pag-ibig ay mas malakas kaysa sa anumang hamon na ating kakaharapin."
Sa gitna ng kanilang pag-uusap, naramdaman ni Aisha na ang kanilang ugnayan ay nagiging mas malakas. Ang kanilang pagmamahal ay nagiging isang sandata laban sa mga hadlang na kanilang kinakaharap.
Nang magdesisyon silang ipaglaban ang kanilang mga pangarap, nagpasya silang makipag-usap sa kanilang mga pamilya. Nais nilang ipakita sa kanilang mga magulang na ang kanilang pagmamahal ay totoo, at nais nilang bumuo ng isang buhay na magkasama.
"Mama, Papa, alam kong hindi ninyo gusto ang desisyon ko," sabi ni Aisha sa kanyang mga magulang. "Pero mahal ko si Farid, at hindi ko siya iiwan."
"Aisha, anak, alam mo na ang pag-aasawa ay isang malaking desisyon. Hindi ito laro," sagot ni Mariam, ang kanyang boses ay puno ng pag-aalala. "Sana ay naiisip mo ang mga kahihinatnan ng iyong mga aksyon."
"Naiisip ko po, Mama," sagot ni Aisha, ang kanyang mga mata ay puno ng luha. "Pero hindi ko na kaya ang pagkukunwari. Gusto kong mabuhay ng aking mga pangarap kasama si Farid."
Sa kabilang banda, ang pamilya ni Farid ay mas bukas ang isipan. Sumusuporta sila sa kanyang desisyon na magpakasal kay Aisha.
"Anak, alam namin na mahirap ang sitwasyon mo," sabi ni Omar, ang ama ni Farid. "Pero ang mahalaga ay masaya ka. At kung masaya ka kay Aisha, susuportahan ka namin."
Sa kabila ng pagtutol ng mga magulang ni Aisha, nagpasya sina Aisha at Farid na magpatuloy. Alam nilang hindi madali ang kanilang tatahakin, pero handa silang harapin ang anumang hamon. Ang kanilang pag-ibig ay mas malakas kaysa sa anumang hadlang, at ang kanilang mga pangarap ay magiging gabay sa kanilang paglalakbay.
Ang kanilang kwento ay nagpapatuloy, at ang kanilang laban ay nagsisimula pa lamang.