บทที่ 16 ฝ่าฟันไปด้วยกัน

1836 Words

“ชิ! เพราะอย่างนี้แหละ ข้าถึงรำคาญคนที่เป็นตาแก่ ดื้อด้าน หัวแข็ง เอ้า! ถึงแล้ว...” อาโปทำเสียงไม่พอใจ และบ่นอุบมาตลอดทาง เรื่องที่บ่นไม่ต้องพูดถึงเลยว่าเป็นเรื่องใด แน่นอนว่าต้องเป็นเรื่องที่ชายหนุ่มทั้งสองที่ต้องการตามหาคุณชายอวี๋อะไรนั่น แต่พวกเขาก็เอาแต่ระแวง หาว่าพามาผิดทางบ้างล่ะ ไม่ตั้งใจหาคนบ้างล่ะ อาโปเคยได้ยินจากท่านพ่อว่า หากมีทาสมนุษย์ที่หน้าตาดีจะถูกส่งเข้าไปหลังกำแพงหินขนาดใหญ่นั่น ด้วยจุดประสงค์อะไรนั้น อาโปไม่เข้าใจหรอก แต่ว่าเขาก็ตั้งใจช่วยเหลือชายหนุ่มทั้งสองสุดความสามารถแล้ว พวกเขายังจะอะไรกับตนอีก! บนเกาะนี้แบ่งอาณาสถานอย่างชัดเจน ทาสมนุษย์ที่หน้าตาดีก็ไม่ต่างกัน จริงอยู่ว่าก่อนหน้านั้น ซุ่นเหยากวานกับเสวี่ยเร่งเร้าให้อาโปนำทาง แต่ตอนนี้ เหยากวานก็ไม่ได้สนใจคำบ่นของอาโป เขาใจกว้างพอจะคิดว่านั่นเป็นคำพูดของเด็ก ส่วนเสวี่ยสีหน้าเรียบเฉย เกรงว่าคงไม่ได้ใส่ใจเช่นกัน “ท

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD