ตอนที่ 1 ที่พี่พูดมันหมายถึง...
1845 Words
เสียงดนตรีดังกระหึ่มเร่งเร้าจังหวะหัวใจให้เต้นกระหน่ำตาม ภายใต้แสงไฟวิบวับหลากสีชวนมึนเมามากกว่าเครื่องดื่มสีอำพันในมือ ดวงตาคมกริบเหลือบไปเห็นแผ่นหลังของหญิงสาวเรือนร่างบอบบางกำลังโยกย้ายร่างกายไปตามจังหวะเพลงอย่างเย้ายวน
ทิศเหนือ นักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์สาขาเครื่องกลชั้นปีที่สาม ทายาทเจ้าของโรงงานอุตสาหกรรมอาหารแปรรูปผู้เป็นเจ้าของตลาดอันดับหนึ่งของเมืองไทย ยังคงจ้องมองเรือนร่างบอบบางในชุดเดรสรัดรูปสีขาวไม่เลิก
เห็นเพียงด้านหลังยังทำใจเขาสั่นขนาดนี้ อยากเห็นเหลือเกินว่าใบหน้าของเธอคนนั้นจะสวยหวานเพียงใด
มุมปากหยักกระตุกยิ้มร้าย แต่ก็อดเสียดายไม่ได้เมื่อข้างกายเขามีนางแบบสาวสวยที่เพิ่งได้ชิมรางละครเรื่องแรกแล้วดังเปรี้ยงนั่งคลอเคลียไม่ห่าง
จะทิ้งเธอไปหาเหยื่อใหม่ก็เสียดาย เขาใช้เวลาตามจีบเธอมากกว่าผู้หญิงทุกคนในชีวิต กว่าที่เธอจะยอมเดตด้วยก็เล่นตัวอยู่นานจนเกือบถอดใจเพราะไม่ชอบตามตื๊อใคร สุดท้าย...เดตคืนนั้นก็จบลงบนเตียงของเขา
“ผมไปห้องน้ำก่อนนะ”
ทิชา นักศึกษาคณะนิเทศศาสตร์ชั้นปีที่สามของมหาวิทยาลัยเอกชนที่กำลังโด่งดังเป็นพลุแตกในขณะนี้ชักสีหน้า ด้วยรู้ดีว่าเขานั่งจ้องสาวสวยชุดสีขาวคนนั้นไม่วางตาตั้งแต่มาถึง
“ไปห้องน้ำหรือไปขอเบอร์ผู้หญิงคนนั้นกันแน่คะเหนือ”
ทิศเหนือกดหัวคิ้วไม่พอใจ แม้ว่าเขาจะคลั่งเธอมากกว่าใคร แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคู่ควงอย่างเธอจะสามารถล้ำเส้นของเขาได้
“แล้วถ้าผมจะทำอย่างนั้นล่ะ”
“ทิชาไม่ยอม เราคบกันอยู่นะ”
คนตัวโตถอนหายใจ วางแก้วเหล้าลงบนโต๊ะ กัดกรามแล้วขยับตัวออกห่าง
“เราไม่ได้เป็นแฟนกัน ทิชา”
“เหนือ...”
ดาราสาวอ้าปากค้าง เธอสู้อุตส่าห์เล่นตัวให้เขาตามตื๊ออยู่นานเพื่อเรียกคะแนนด้วยหวังจะเป็นสะใภ้ไฮโซ ใครจะคิดว่าเขาไม่ยอมให้สถานะ แม้ว่าเขาจะพูดอย่างชัดเจนแล้วว่าความสัมพันธ์ครั้งนี้จะจบลงแบบไหนก่อนพาเธอขึ้นเตียง แต่เธอก็ยอมเพราะมั่นใจว่าเขาไม่มีทางหลุดมือไปได้
“วันนี้คุณกลับไปก่อนดีกว่า ผมหมดสนุกแล้ว”
ทิศเหนือลุกพรวด ทิชาจึงลุกตามรั้งแขนเขาไว้
“เหนือ ทำแบบนี้กับทิชาไม่ได้นะ”
“เราแค่เดตกันทิชา วันนี้ผมก็เบี้ยวนัดเพื่อนมาฟังเพลงเป็นเพื่อนคุณแล้วไง จะเอาอะไรอีก อย่าทำให้ผมหงุดหงิดไปมากกว่านี้”
คนที่เอาแต่ใจเป็นทุนเดิมมองหญิงสาวแสนสวยที่เขาเคยหลงใหลด้วยสายตาวาววับ กำลังจะหมดความอดทนไปทุกที
“ไหนเหนือบอกว่าชอบทิชาไง”
“ก็ชอบ ผมเดตกับใครก็ชอบทุกคนนั่นแหละทิชา ถ้าไม่ชอบจะขอเดตด้วยเหรอ”
“แต่ทิชาชอบเหนือไปแล้ว ทำไมถึงทำเหมือนจะเขี่ยทิชาทิ้ง”
ดวงตากลมโตมีน้ำตาเอ่อคลอจวนเจียนจะไหลทำทิศเหนือใจอ่อน จะว่าไปถ้าเธอไม่คิดล้ำเส้นก็คงจะอยู่กับเขาได้นานกว่าทุกคน เพราะเขารู้สึกชอบเธอที่สุดจริง ๆ
“ทิชาครับ ถ้ายังอยากอยู่กับผมก็อย่างี่เง่า ไว้ว่าง ๆ ผมไปหาที่คอนโดนะ วันนี้หมดอารมณ์แล้ว แยกย้ายกันก่อนที่จะทะเลาะกันเถอะ”
ดาราสาวเม้มปาก สบตาที่แทบไม่หลงเหลือความหลงใหลแล้วอดที่จะเจ็บปวดไม่ได้ ก่อนหน้านี้เธอก็รู้ว่าเขาเจ้าชู้ ชื่อเสียงของเขาดังกระฉ่อนเพราะนอกจากที่จะหล่อมาก ยังร่ำรวยติดอันดับจนมีสาว ๆ ติดตามช่องทางโซเชียลของเขาเยอะเทียบเท่าพระเอกดัง แต่เธอก็ยังเลือกที่จะลงไปเล่นกับไฟ
เมื่อทำอะไรไม่ได้เพราะกลัวเขาจะหลุดมือจึงคว้ากระเป๋าสะบัดหน้าเดินหนี ทิศเหนือส่ายหน้าระบายลมหายใจ ยกโทรศัพท์ขึ้นมากดส่งไลน์หาเพื่อนในกลุ่มที่เขาเบี้ยวนัดในคืนนี้
ตั้งใจจะตามไปสมทบที่ผับของวายุ แต่ดวงตาคมกริบกลับเหลือบไปมองหญิงสาวแสนสวยคนเดิมอยู่ดี
ทิศเหนือยัดโทรศัพท์มือถือลงกระเป๋า แล้วเดินตรงดิ่งไปยังร่างบอบบางทันที
สาวสวยในชุดเดรสสายเดี่ยวสีขาวโยกย้ายร่างกายเย้ายวนไปตามจังหวะเพลง มือคว้าแก้วเหล้าขึ้นกระดกจนหมดแล้ววางกระแทกลงบนโต๊ะด้วยความสะใจ
“เหอะ ไอ้ชั่ว”
ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูเหยียดยิ้มหยันตัวเองที่หลงมัวเมาไปกับคำหวานของพระเอกชื่อดังที่ตนเป็นแฟนคลับมาหลายปี หลังได้ลองแอบคบหากันถึงได้รู้ว่าเขาเจ้าชู้กินไม่เลือก
มุกไหม ดาราสาวสวยที่กำลังมีผลงานโดดเด่นทำเธอดังเปรี้ยงชั่วข้ามคืนเชิดหน้าขึ้น สูดหายใจลงปอดลึก ๆ เพื่อเรียกความมั่นใจกลับมาก่อนจะเต้นต่อ แต่ความเข้มข้นของแอลกอฮอล์ที่กระดกลงคอแก้วแล้วแก้วเล่าทำเธอทรงตัวไม่อยู่ เซถอยหลังไปอยู่ในอ้อมกอดของใครบางคน
“ว้าย...”
“คุณ เป็นอะไรไหมครับ”
ดาราสาวก้มมองแขนใหญ่ที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดที่กอดอยู่บนเอวคอดกิ่วของตน ข้อมือมีนาฬิการาคาแพงที่คนธรรมดาเอื้อมไม่ถึง กลิ่นน้ำหอมแบรนด์เนมบ่งบอกรสนิยมลอยติดจมูก ความอบอุ่นที่แผ่กระจายทั่วแผ่นหลังบอบบางทำเธอประหม่า รีบยืดตัวขึ้นยืนแล้วหันกลับไปมองเขาทันที
ดวงตากลมโตเบิกกว้างเมื่อมองเห็นใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มที่ช่วยพยุงไม่ให้เธอล้มชัด ๆ
“เหนือ...”
“พี่ไหม”
ทิศเหนือเองก็ไม่ต่าง เมื่อมองหญิงสาวตัวหอมเรือนร่างบอบบางเย้ายวนชัดเต็มสองตาก็ต้องตกใจ เพราะเธอดันคือพี่สาวของเพื่อนสนิทที่มีอายุห่างจากเขาเพียงแค่หนึ่งปีเท่านั้น
หัวใจแกร่งเต้นกระตุก ทุกทีที่เจอหน้ากันเขาแทบไม่เคยควบคุมจังหวะหัวใจให้เป็นปกติได้สักครั้ง เพราะเธอทั้งสวยหวานน่ารัก แต่เขาดูออกว่าภายใต้ดวงตากลมโตคู่นั้นซุกซ่อนความพยศ ดื้อรั้นและร้อนแรงแค่ไหน
“มากับใคร สาวเหรอ”
เอ่ยถามพร้อมกวาดตามองไปทั่ว กลัวว่าน้องชายของเธอจะมาด้วย อุตส่าห์เลือกมาผับที่ไม่ใช่ของเพื่อนรักน้องชายเพื่อหลีกเลี่ยงการเจอกัน แต่ก็ยังจะบังเอิญเจอทิศเหนือเสียได้
“เอ่อ ครับ แต่กลับไปแล้ว แล้วพี่ไหมมากับใคร คนเดียวเหรอ”
คิ้วเข้มกระตุกทันใดเมือเธอพยักหน้ารับ กวาดมองเรือนร่างบอบบางสุดเย้ายวนในชุดรัดรูปแหวกอกเว้าลึกจนแทบจะเห็นไปถึงไหน ๆ แล้วรู้สึกหงุดหงิด
“ทำไมมาคนเดียว นี่ไอ้ไม้รู้หรือเปล่า” ดวงตาวาววับลุกวาบขึ้นในความมืด
“แล้วทำไมต้องให้ไม้รู้ล่ะ พี่โตแล้วนะ จะไปไหนมาไหนไม่ต้องขออนุญาตใคร”
“แต่สถานที่แบบนี้มันอันตราย แล้วพี่ก็เมา กลับเถอะครับ ผมไปส่ง” คว้าหมับที่ข้อมือเล็กแต่เธอขืนตัวไว้
“พี่ไม่กลับ จะดื่ม จะเต้น เดี๋ยวอยากกลับก็กลับเองแหละน่า นายจะไปไหนก็ไปเหอะ แล้วเรื่องนี้ก็ห้ามเอาไปบอกไม้เด็ดขาด”
ด้วยกลัวว่าน้องชายที่หวงพี่สาวมากยิ่งกว่าอะไรจะบ่นยาวสามวันไม่ซ้ำคำจึงกำชับเขา
“แล้วพี่มายังไงครับ”
“ขับรถมา”
ทิศเหนือส่ายหน้า เธอคออ่อนอย่างกับอะไร แต่กล้าหาญมาดื่มเหล้าคนเดียวแถมยังขับรถมาอีกต่างหาก ถ้าเขาปล่อยเธอทิ้งไว้คนเดียวต้องเกิดเรื่องแน่ จึงคว้าแก้วเปล่ามารินเหล้าให้ตัวเอง
“ผมจะอยู่กับพี่ อยากดื่มอยากเต้นก็ทำไป เมาแล้วผมพาไปส่ง”
มุกไหมสบตาเพื่อนสนิทน้องชายแล้วพยักหน้ารับ ก่อนจะรินเหล้า ยกแก้วไปชนกับแก้วของเขาแล้ววาดลวดลายเซ็กซี่ร้อนแรงเพื่อระบายความเครียด
ทิศเหนือมองคนตัวบางที่ยืนอยู่เบื้องหน้าแล้วกัดกรามกรอด ยกเหล้ากระดกแก้วแล้วแก้วเล่าเพื่อข่มอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่าน แต่กลับไม่สามารถดับความร้อนรุ่มในจิตใจได้เมื่ออยู่ ๆ คนตัวบางก็หมุนตัวกลับมายกแขนโอบกอดรอบลำคอหนา ดวงตาปรือปรอยมองเขาเสียหวานเยิ้ม
“พี่ไหม...” เสียงแหบพร่าเรียกเธอราวกระซิบ หัวใจเต้นกระหน่ำสะท้อนในอก ประหม่าจนแทบควบคุมตัวเองไม่ได้
“เหนือ ผู้ชายเจ้าชู้อย่างนาย ชอบนอนกับผู้หญิงหลาย ๆ คนใช่ไหม”
“ครับ”
ตอบพลางกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่จนลูกกระเดือกขยับขึ้นลงแรงดึงดูดสายตา มุกไหมเหลือบมองก่อนจะเขย่งเท้าขึ้นจูบลูกกระเดือกนั้นแผ่วเบา
ทิศเหนือเบิกตาโพลง กัดกรามแน่น กลืนน้ำลายอึกใหญ่อีกครั้งอย่างไม่สามารถควบคุม คนตัวบางแสนซุกซนก็ทำแบบเดิมอีกหนทำเขากลั้นหายใจ
“พี่ไหม...” เรียกคนตัวบางเสียงแหบพร่า
“ชอบไหม”
“ชอบครับ”
“ถ้าชอบ...งั้นไปส่งพี่ที่ห้องหน่อยสิ”
ช้อนสายตามองเขาอย่างยั่วยวนทั้งที่เมาจนแทบทรงตัวไม่อยู่ ในเมื่อผู้ชายคนนั้นกล้านอนกับผู้หญิงคนอื่นได้ ทำไมเธอจะทำบ้างไม่ได้ บางทีถ้าผู้ชายคนนั้นรู้ว่าเธอเอาเรือนร่างที่เขาปรารถนาไปเร่ให้ชายอื่น เขาคนนั้นคงแทบคลั่ง...สะใจดีพิลึก
“พี่ไหม พี่เมามากแล้วนะ”
“อืม เมา เลยจะให้ไปส่งไง จะไปไหมล่ะ”
“แต่ที่พี่พูดมันหมายถึง...”
“ค้างกับพี่”
ดวงตาคมกริบวาบขึ้นในความมืดชั่ววินาทีก่อนมอดดับลงเมื่อสำนึกได้ว่าเธอคือผู้หญิงต้องห้าม
“ผมเป็นเพื่อนไอ้ไม้ แล้วพี่ก็เมามากแล้ว พรุ่งนี้พี่อาจเสียใจที่ตัดสินใจชวนผมค้างด้วย”
“พี่รู้ตัว”
มือเล็กเลื่อนมาลูบไล้อกแกร่ง ดวงตายังมองสบเขาอย่างยั่วยวน ทิศเหนือกัดกราม ระบายลมหายใจช้า ๆ ก่อนยกมือขึ้นลูบแก้มใสแล้วประคองกรอบหน้าขึ้นรับจูบ
ริมฝีปากอุ่นร้อนบดเบียดเนิบนาบ คนตัวบางหลับตาพริ้ม จูบเขากลับคืนไปอย่างคนมีประสบการณ์ทำเขาแทบคลั่ง ช้อนท้ายทอยให้เธอแหงนขึ้นรับสัมผัสเร่าร้อนโหยหา
เมื่อจูบจนพอใจโดยไม่สนใจสายตาใคร เขาก็ละริมฝีปากออกมาอย่างอ้อยอิ่ง แต่กลับไม่ยอมห่างไปไหน ยังคงวนเวียนขบเม้มแผ่วเบาอย่างหลงใหล
“จะมาว่าผมทีหลังไม่ได้นะพี่ไหม”
หลังจากนี้ อะไรจะเกิดขึ้นก็ต้องปล่อยให้มันเป็นไป เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
- Writer
