Chapter 14: Mission Over

2113 Words

Sigfried's POV Nakaupo na kami sa reserved table namin kasama si Ruru at Mandy sa iisang linya. Iyong iba naman ay nasa kabilang side kasama ang mga ka-date nila. Most of the time, may lalapit na mga teenagers at ibang bata at magpapa-autograph. Sa tuwing may lalapit sa akin ay halos matunaw na ang mga babae sa panlilisik ng mga mata ni Mandy. I couldn't help but to smile. Hindi ko alam kung para saan ang paghihimagsik niya but I like it. Mandy seemed too uncomfortable. Kanina pa kasi siya parang kiti-kiti sa upuan niya na hindi mapalagay. She looks from side to side and at every corner of the place. Madalas din siyang aligaga at napapayakap sa sarili niya. I just smirked a little in amusement. Afterwards, I decided to remove my coat, then put it on her shoulders. Nakita ko ang bahagyan

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD