The Playboy's Obsession

CHAPTER 4

KLIENT

Nakasimangot at problemado akong napasalampak sa mahabang sofa.

Bahagyang nakabuka ang mahahaba kong mga binti.

Nakatukod ang mga siko sa magbila kong hita at pagod na napahilot sa aking nose bridge.

I still feel my frustration. Napapikit ako sa pagod. s**t. Nanakit pa ang puson ko!

Inihatid ko na si Amilyn sa tinutuluyan nitong apartment. Padabog pa siyang umibis ng sasakyan ko.

Halos nga magiba pa ang pintuan ng kotse ko sa lakas ng pagbasak niya rito pasara.

I asked 2 bodyguards from my brother Kiel and ordered them to watch over her.

Binilinan kong huwag nilang hayaang umalis pa ng apartment ito. Huwag din nilang hayaang makapasok ang Baltimore na iyon sa apartment ni Amilyn at itawag nila sa akin agad kung sakaling magpumilit.

Wala sa sariling napahilamos ako sa aking mukha.

Ano ba itong ginagawa ko? Para na akong tanga sa kakahabol ngayon sa bansot na 'yon!

Napangiwi ako nang makaramdam ng kirot sa aking kabilang panga.

Napahaplos ako roon. Masakit talaga!

Binuksan ni Marvin ang tv pero wala roon at nasa malayong paglalakbay ang utak ko.

I heaved a sigh as I furrowed my brows when suddenly flashback all had happened earlier at the disco bar.

And then, at the parking area.

Fvcking s**t. She's my really worst karma.

Halos matanggal na nga niya ang panga ko sa lakas ng mga sampal niya, binitin pa niya talaga ako.

Tang*na, wala akong nagawa nang bigla na lamang siyang umayaw. Para ba siyang biglang nahimasmasan.

Damn it! Sana nakontento na lang ako sa hagod ng malabot niyang palad sa aking sandata.

But my body heat came first. Until I can't control myself anymore from desiring her.

All I want at that moment is for her to be mine.

All I want at that moment is to touch her more and be inside of her.

Mas naunang nag-isip ang ulo ko sa baba kaya ang ending ngayon, nanakit ang puson ko sa pagkabitin.

But I fvcking swear, she'll be mine.

I swear you'll be mine, soon Baby...

"Nakakatulala talaga kapag bitin," boses ni Marvin ang tila gumulantang sa diwa ko.

Sinamaan ko siya ng tingin saka napailing na lang.

Pigil ang tawang iniabot niya sa'kin ang ice pack na binalot sa tela. Sumipol pa siya.

Nang samaan ko siya ng tingin ay bumulaslas na ito ng malutong na tawa.

Agad kong dinampot ang isang unan at binato sa kaniya.

"A-ano nabilang mo ba?" maluha-luha nitong tanong sa pagitan ng pabuga-buga nito ng tawa.

"G*go! Walang nakakatawa," hindi maipinta ang mukhang kong sabi.

Inumpisahan ko nang dampihan ng icepack compress ang kaliwang pisngi ko na napuruhan.

"Pare dapat pinapantay mo kay Amilyn ang pisngi mo, mas madami 'ata ang sinalo ng kaliwa," pang-aasar pa niya.

Iba nga ang pakiramdam ko sa kaliwa kong pisngi. Ang liit-liit ng palad ng babaeng 'yon pero nakakalamog ng panga!

"Grabe talaga babaeng 'yon kaliit-liit na babae parang suntok ni packman ang sampal," I tsked. Lalo siyang humagalpak ng tawa sa sinabi ko.

Tang*na wala man lang akong nailagan sa sampal niya lahat lumagapak talaga sa pisngi ko.

"Mukhang mahihirapan ka talaga sa kaniya, Pare. But you can't blame her. Dami mong bad record sa kaniya." He walked towards his fridge and took a two cans of beer.

Hinagis niya sa akin ang isa. Agad ko rin 'yong binuksan pagkasalo ko.

Hindi ako nakaimik sa sinabi niyang iyon.

Tumungga na lang ako. Panaka-naka akong sumusulyap sa tv na halos 'di naman marinig ang boses dahil pinahinaan ko kanina.

But he was right. Wala na akong ginawa noon kun'di asarin siya.

Imbes na sabihin ko rito ang totoo kong nararamdaman para sa kaniya ay mas pinili kong asarin ito at laitin sa tuwing makakakuha ako ng pagkakataon. Masisi ko ba ang sarili ko, e kahit ako nung time na yun gulong gulo kung ano ba talaga ang nararamdaman ko.

It's just because I was so confused at first.

I've never been so attracted like this to a midget woman.

I got scared of the attraction that I felt. I normally dislike women like her.

She's I think about 5'2 in height.

She's so loud, inclement, and very straightforward. She's ruthless and always speaks her mind. Behaviors that I normally dislike in a woman.

But with her...

The first time, that I met her.

Nang una ko pa lamang siyang makita at makilala sa bahay nila Kuya Kiel noon, ay agad na akong nabighani sa napakaganda niyang mukha.

But I have this standard thing when it comes to choosing a girl.

The standard that I want to follow for all the girls that I want to be with.

Lahat ng nakaka-relasyon ko o nauugnay na babae sa akin ay sikat o kilalang modelo.

Hindi pa ako nagkaka-girlfriend ng masyadong nabansot tulad ni Amilyn.

I have always been attracted to those girls who have long legs and good posture.

Pero since that day that I met her? 'Di ko na siya makalimutan. Tuwang tuwa rin ako kapag nakikita ko siya, paanot ang standard kong pang modelo ay naging pang clown na.

Para akong nasabuyan ng gayuma na walang expiration.

At naiinis ako sa sarili ko, naiinis ako sa nararamdaman ko.

At ang masaklap kahit na minsan hindi nagpakita ang bansot na iyon ng pagkagusto sa'kin.

Instead, she openly admitted to us how she admired and adored my big brother Kiel.

Kapag nagkikita-kita kami, ni hindi niya ako magawang tapunan ng tingin.

And I always caught her up looking at my brother. And repeatedly says to Althea how lucky she is to have Kuya.

Hindi ko maiwasan makaramdam ng selos. Ni hindi ko nga alam noong una kung bakit ako nakakaramdam ng ganoon.

Till I woke up one day, I want her also to see me. To notice me.

I want her also to complement me. Say something good about me.

Pero kahit anong gawin kong pagpapaka-good boy 'ata, baliwala sa kaniya.

At para lang pag-takpan ang kahinaan ko sa kaniya, ay inumpisahan ko siyang asarin lalo.

Sa ganoong paraan lamang niya kasi ako napapansin.

Noong bakasyon sa school at nalaman kong naghahanap ito ng mapagtratrabahuan pansamantala, ay kinulit ko pa si Vince na sa akin siya ibigay.

Sa pagpupumilit ko at pangakong 'di gagawa ng kalokohan, ay napapayag ko siyang kumbinsihin si Amilyn para magtrabaho sa'kin.

I was so happy. I could see her and could talk to her every day. But she was very professional at work.

Kahit anong pagpapansin ko, wala effect sa kaniya.

She was just sitting beside my office but it feels like there's still a thick and strong barrier between us.

Nagdala ako ng mga babae sa office ko at sinubukan ko siyang pagselosin pero natawag lamang akong m******s.

Ang mesa niya ay nasa loob ng malaking kuwarto na iyon. Nakapuwesto lamang malapit sa pintuan.

Ang pinaka-office ko naman ay parang malaking cubicle na ang kalahating dingding ay gawa sa glass.

Pati nga pintuan niya ay glass rin. Sinadya ko ang ganoong setups namin.

Sa tuwing magdadala ako ng babae ay nae-excite akong makita ang magiging reaction niya, kung magseselos ba siya.

Pero manhid talaga 'ata ang bansot na iyon.

Until I came up to an idea na alam kong mapapansin niya ako.

So, inumpisahan ko siyang asarin lagi at laitin. Lagi siyang nanggagalaiti sa akin.

It was quite effective. Napapansin niya ako.

And every time she talks to me? Kahit pagalit pa iyan, ay ang saya-saya ko na.

Every time she takes a moment to notice me, napapangiti ako. Masaya na'ko.

Hindi ko namamalayan, lalo akong nahuhulog at nahuhumaling sa kaniya.

Kasabay nang tila pagkawala ng dating ako...

I lost myself completely. I never imagined that one day, I'd see my fvcking self in this kind of situation.

Wala sa vocabulary ko ang salitang mahal, mahal.

Wala sa vocabulary ko ang salitang seryosong relasyon.

All I want is a beautiful model or known artist to fvck in my bed.

My obsession with Amilyn became unbearable. It ate me each time I saw her.

Until I can no longer resist my obsession. I am no longer content to just see her, smell, or be next to her.

I want more of her.....

I want to hold her. I want to touch her. I want her to be mine.

"Anong plano mo kay Baltimore?" I glanced at Marvin. Napahinga ako ng malalim.

Napatungga ako sa can beer na hawak ko.

Tumalim ang mga mata ko habang nakatingin sa sahig. Na akala mo'y nakikita ko roon ang mukha ni Baltimore.

That jerk kissed the lips that were supposedly mine.

Just mine alone. Walang puwedeng umangkin sa labing iyon.

Walang ibang puweding humawak kahit na ano sa parte ng katawan niya dahil akin lahat iyon.

"May plano na ako tungkol diyan," I seriously said. Like, 's as if I have already a solid plan to get rid of that jerk.

"Make sure your plan, just reminding you, Budz. Alam mong hindi rin basta-basta ang Baltimore na iyon," paalala niya sa akin. Ang kambal na Baltimore ay galing sa hindi basta bastang pamilya.

Napatiim bagang ako. Alam kong kailangan kong planuhin maigi ang magiging hakbang ko.

Baltimore is known as one of the most influential and strong clans in the country.

But, I am Fuentaville too. Hmm.. That's right.

At kung kayamanan at impluwensya lamang ang pag-uusapan ay hindi papadaig ang pamilya namin.

And at my very young age? Ay napagtagumpayan kong makapagtapos sa pag-aaral habang nagma-manage ng aking sariling negosyo. Maliban do'n ay tumutulong rin ako sa negosyo ng aking pamilya.

Ngayon ay pagmamay-ari ko na ang isa sa malaki at matatag na kompaya sa Pilipinas.

Bukod sa mga shares ko sa kompanya ng mga kaibigan ko.

Napagsabay ko ang pag-aaral at pagne-negosyo and now, like my brothers , I'm on the list of those young billionaires in the country.

Gumawa ako ng sariling pangalan sa larangan ng pagnenegosyo.

Inisang lagok ko ang natitirang alak sa can ko. Napatingin akong muli sa sahig habang naniningkit ang mga mata.

Hindi ko namalayang nayupi ko na ang can sa palad ko.

Wala sa sariling napangisi ako. Sisiguraduhin kong sa gagawin ko si Amilyn na ang mismong aayaw sa Ream Baltimore na iyon!

"Mukhang sa ngisi mo may maganda ka nang plano a," puna ni Marvin. Lalong lumawak ang ngisi ko.

"You bet. You know me, Budz. What's mine, is mine alone. At akin si Amilyn sa ayaw sa gusto niya." I declared while smirking.