Meva koşar adımlarla uzaklaştığı odadan çalıştığı küçük odasına kendisini attığı gibi kapıya yaslandı ve göğsünde çırpınan kalbinin üstüne gözlerini kapatarak elini koydu. Öyle hızlı atıyordu ki korkuyla elini çekti ve gözlerini şaşkınlıkla açtı. Masasına hareket kabiliyeti sınırlanan bedeniyle geçince elindeki dosyaları gelişi güzel bıraktı.
İki gündür düşündüğü adam onu bulmuş ansızın karşısında belirmişti. Tutuklu bir halde hareketsiz onu izlemiş olması utanç verici geliyordu. Onu görmediği günlerin can sıkıntısı Karamanlı yı görmesi ile yerini korkuya bırakmıştı ama yine de o sıkıntıyı geçirmişti ya onun etkisi daha çok dokunuyordu Meva ya.
Daha sonra olanlar ise kısmen de olsa kontrolü ele almasıyla başlamıştı. Arkadaşının dediğini yapıyor ana bırakıyordu aciz bedenini ama zaman g
