Dokunmaya korkar gibi adamın yüzüne baktı Meva dakikalarca, kimdi bu adam? Onun canını defalarca hayasızca yakan adam mı yoksa küçük ince bir hareketle şaşkına uğratan düşünceli adam mı?
"Sen nasıl...?"
Yaman güvenini hiç zaman kazanamayacak ama bedeninin iradesini yok eden kızın boyayla daha da güzelleşmiş yüzüne baktı.
"Yavuz un doğum günü hediyesi."
Meva yutkundu ve önüne baktı yani adamın hemen burnunun dibinde ki geniş göğsüne. Yaşadığı şeyleri sindirmek adına derin bir nefes alırken aldığı kokuyla donup kaldı. Bahar meltemi tenine üfledi ve titreyerek hemen bir kaç adım geriye çekildi. Aldığı kokunun analizini yapan zihnine dur dese de çoktan yeni kesilmiş ağaç kokusunu ve toprak kokusuna bezenen başka bir kokuyu algılamıştı.
Hayır! Meva kendisine bir şeyi daha itiraf eders
