Ateşe benzin dökmek buydu herhalde diye düşündü Meva. Yakmak için her an burnunun dibinde biten adamı şimdi kendi elleriyle yoldan çıkarmış kendisini yakması için meydan okutmuştu resmen. Güya akıllıydı!
Karşısında düşmanına saldıracakmış gibi gerilen Karamanlı kendini öyle bir sıkıyordu ki güneşin altında ki kasları daha çok öne çıkıyor terden cildi parlıyordu. Az önce elini sürdüğü boğumların üstünden geçen terin v çukuruna dalıp hızla aşağı inişini daha sonra kot kumaşın o teri emmesini transa girmiş gibi izledi. Takılı kaldığı andan kendisini soyutlayarak Karamanlı nın gözlerine baktı. Ateşte kavrulan siyahlar insanı esir alıyordu. O gözlerin vaat ettiği o kadar şey vardı ki!
"Tırnaklarını içeri çekme vahşi kedi! Bir kere o tırnakları çıkardın! Dediğim gibi artık beni hiç bir şey t
