“มาเยี่ยมกานต์เหรอคม” หล่อนถามเสียงแหบ
“บอกผมได้ไหม ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมคุณถึงแท้งลูก” เขาถามสีหน้าเครียด
คนถูกถามอึกอักไม่รู้ว่าควรตอบเช่นไร หล่อนตั้งใจจะเอาเด็กออกโดยไม่ให้ใครรู้ หลังจากเลิกรากันไปหล่อนเที่ยวเตร่รักสนุกไปวันๆ จนได้พบกับชายคนนั้น ที่ทำให้ชีวิตหล่อนอัปยศเช่นนี้
“กานต์ถูกข่มขืนจนท้อง” หล่อนบอกเสียงเย็น แววตาแฝงความเจ็บปวด
“แล้วทำไมคุณไม่แจ้งตำรวจกานต์!”
กานต์สินียิ้มเยาะ เมื่อนึกถึงเรื่องที่ตนต้องเผชิญมา แจ้งตำรวจงั้นเหรอ พวกมันมีอิทธิพลมากพอที่ตำรวจจะทำอะไรไม่ได้เสียด้วยซ้ำ แล้วหล่อนจะหวังพึ่งใครได้
“พวกมันส่งคนตามกานต์ไปทุกที่ ตำรวจบางคนก็เป็นพรรคพวกของมันทั้งนั้น แล้วจะให้กานต์ทำยังไง!”
มันไม่ใช่ เขาสับสนกับเรื่องนี้ แค่ผู้หญิงคนเดียวมีค่าพอให้พวกมันตามล่าด้วยเหรอ กานต์สินีสำคัญขนาดนั้นเลยหรือไงกัน
“ผมไม่เข้าใจทำไมพวกมันต้องเอาชีวิตกานต์ด้วยกับเรื่องแค่กานต์
