Oda akşamın batmakta olan kızıl güneşiyle hala aydınlık ve cehennem gibi sıcaktı.
Meliha, uyandığında Kartal’ın elinin hala karnında olduğunu fark edince inleyerek yavaşça adama doğru döndü.
Ağrı geçmişti geçmesine ama tüm bedeni de ter içinde kalmıştı.
Saçları alnına ve boynuna yapışmıştı.
Teriyle nemlenen pijamanın durumu da farklı değildi. Bedenine dolanmıştı.
Kartal’ın sadece iç çamaşırı ile yattığını daha ona dönmeden bile fark etmişti.
Gözlerinde zerre uyku olmadan ona baktığını fark edince sürekli huysuzca büktüğü dudaklarını kıvırıp yutkundu. Dudakları da boğazı da kupkuru olmuştu.
Yorgun, hantal, halsiz hissediyordu.
Yarı aralık kirpiklerinin arasından adamın alnındaki teri gözünde elini zorlukla kaldırdı.
Üzerlerindeki örtüyü tutup alnına götürerek terini silmeye
