Kahvelerini içerlerken yoldan geçenleri izliyorlardı.
Meliha, Kartal’ı daha fazla oyalayacak ya da sokakta tutacak bir şeyler bulmak için sokağı, geçenleri izlemeye devam ediyordu.
Sokakta gezen birkaç kadının saçlarını kapatmadığını, kot ve tişörtle yetinerek dolaşabildiğini de fark etmişti.
“Beni neden böyle dolaştırıyorsun ki…” diye mırıldanırken hemen önlerinden geçen bir kadına bakıyordu. “O giyebiliyorsa ben de kot giyebilirim…”
Kartal, sanki bir iş görüşmesine katılıyormuş gibi ciddi, tetikte duruşundan ödün vermeden kızın baktığı kadına boş boş bakıp yeniden yüzüne döndü. Her zaman güçlü çıkan sesi fincanını yerine bırakırken fazla monotondu. Sıkıldığı her halinden belliydi.
“Böyle bile yeterince dikkat çekiyorsun,” dedi. “Ayrıca, daha önce de kot ve tişört sevdalısı değildi
