Sabaha karşı ayılan Meliha’nın üzerinde bu kez ipek bir pijama takımı vardı. Yatakta yavaşça oturup uyuyan Kartal’a tuhaf tuhaf bakarken silahı yere attığını hatırlayınca uzanıp yatağın yanını görmeye çalıştı.
Bu esnada belini parmağının ucuyla dürtüp “Orada bırakacak kadar salak mıyım ben sence?” diye uyku mahmuru bir sesle sorunca dudağını bükerek adamdan uzaklaştı. Eli yakasına gitmiş, açık düğmeleri iliklemeye başlamışken biraz daha uzaklaştı.
“Merak ettim, o da mı yasak?” diye söylendi.
Kartal, dudağının kıyısında bir gülümsemeyle yüzünü yastığa gömerken “Silahın yokken birini gebertmeyi neden öğretmediler sana?” diye mırıldandı.
Meliha, “Sanki sen kardeşlerine öğrettin de…” deyince yanağını yastığa sürterken kızın belini yakalayıp aniden yatağa çekti. Yüzünü boynuna gömerken “Be
