แสงแดดอ่อนส่องลอดผ่านผ้าม่านผืนบาง ไล้แสงลงบนพื้นเตียงที่ยับยู่ยี่ด้วยรอยยับของผ้าปู—และของเรือนร่างที่เพิ่งผ่านค่ำคืนอันเดือดดาล
ภายในห้องนอนหรูยังคงเงียบงัน มีเพียงเสียงหอบแผ่วเบา…จากใครบางคนที่เพิ่งรู้สึกตัว
ลลิลกะพริบตาช้า ๆ ขนตาของเธอสั่นน้อย ๆ ขณะที่ดวงตาคู่สวยเริ่มปรับรับแสง
รู้สึกหนัก…และเหนื่อย
แต่เหนื่อยแบบที่แปลก…เหนื่อยแบบที่ใจยังเต้นแรงกว่าร่างกาย
เธอพยายามจะขยับตัว—แต่แค่เพียงเปลี่ยนท่าเล็กน้อย ความปวดหนึบที่ต้นขาและช่วงสะโพกก็กระตุกเตือนให้เธอจำได้ ผิวเนื้อเต็มไปด้วยรอยจูบและร่องรอยบางอย่างที่ยังอุ่นร้อนบนหน้าท้อง
เมื่อคืน…ฉัน…กับบอส…
ภาพเมื่อคืนไหลย้อนกลับมาทีละช็อต ตั้งแต่จูบแรกที่ร้อนระอุ เสียงคำรามต่ำในลำคอ ริมฝีปากที่ลากไล้จากไหปลาร้าลงไปถึงกลีบเนื้อฉ่ำชื้น
นิ้ว…ลิ้น…และ—สิ่งนั้น
เธอสูดลมหายใจแรงขึ้นเล็กน้อย แล้วขยับขา…อย่างเผลอตัว
“อื้อ…”
เสียงครางหลุดออกจาก
