ภายในห้องหอ
เสิ่นซัวหยางดวงตาพร่าเบลอ มองไปยังร่างเงาของสตรีที่มีผ้าคลุมผมเพื่อรอให้เขาใช้ไม้คานเปิดมันขึ้น สุรามงคลยังคงอยู่บนโต๊ะริมหน้าต่างที่ถูกเปิดอ้าไว้ สองขาแกร่งเซไปเซมาภายใต้ความมืดสลัว ห้องหอห้องนี้คือห้องเดิมของเขาที่ใช้สำหรับนอนหลับพักผ่อน ห้องที่เคยนอนคนเดียวแต่นับจากวันนี้ไป จะมีสตรีสกุลซือมานอนร่วมเตียงไปจนกว่าจวนหลังใหม่จะแล้วเสร็จ แค่คิดไปถึงเรื่องนั้นสติของเขากลับยิ่งฟุ้งซ่านเตลิดไปไกล ก่อนที่ดวงตาง่วงงุนเพราะความเมาของเขาจะทนไม่ไหวแล้วหลับไป เขารีบคว้าขอบโต๊ะน้ำชาของตัวเองเพื่อเป็นที่ยึด ในความเงียบสงบจนได้ยินเสียงลมหายใจนั้น มือแกร่งล้วงเข้าไปในอกเสื้อแล้วควานหาผ้าเช็ดหน้าสีขาวพร้อมกับสูดดมมันให้จดจำเอาไว้ อีกหนึ่งมือคว้าสุรามงคลขึ้นมาดื่มอึกๆ คล้ายกำลังย้อมใจ ในคืนนี้คือคืนวสันต์ คืนวสันต์ที่เขาจะต้องร่วมรักกับเจ้าสาวนามว่าซือหลิวเยี่ยน สองขาเดินโซซัดโซเซไปยังเตียงนอน
