ตอนที่ 3 ซื้อกินดีมั้ยเอ่ย?
1327 Words
“เยี่ยม! แกมีเงิน จะเปย์พี่เขากี่รอบ จะเอาพี่เขากี่ทีก็ได้”
“แกต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ”
“อืม...บางที ฉันก็อยากเป็นคนบ้าบ้างก็ได้นะโดนัท”
“เดี๋ยวนะ ว่าแต่ แกมั่นใจเหรอ ว่าพี่เขาจะรับความบริสุทธิ์ของแกเวนิส ดูจากสองปีที่ผ่านมา พี่กันต์ปฏิเสธแกทุกครั้ง ฉันว่าไม่น่าจะเป็นไปได้เลยนะ...พี่กันต์พยายามเว้นระยะห่างกับแกมาตลอด และอีกอย่าง พี่กันต์เป็นเพื่อนกับพี่ชายแกด้วยนะ”
“นั่นสินะ...”
พี่กันต์เคยพูดกับเธอตลอด ว่าเขามองเธอเพียงแค่น้องสาวเท่านั้น และเขาจะยอมทำแบบนั้นได้อย่างไรกัน
“เออ...อันนี้ ก็น่าคิดแฮะ...”
“ใช่มั้ยเซนต์...แกจะให้เวนิส มันไปซื้อชั่วโมงพี่กันต์ได้ยังไง ถ้าพี่เขาปฏิเสธ เวนิสมันต้อง*หน้าแหกมั้ย”
“เออ...ใช่ ฉันก็ลืมไป แกนี่ก็รอบคอบเหมือนกันนะโดนัท”
“ฉันมีสติไง ไม่ได้ใช้เงินแก้ปัญหาอย่างแกนี่”
“แหม...ชมหน่อยทำเป็น...”
“งั้น...แกสองคนช่วยฉันคิดหน่อยได้มั้ย ว่าจะทำยังไง...”
“ให้ตายสิ นี่แกยังไม่ล้มเลิกความคิดบ้าๆ แบบนี้อีกเหรอ...แกโดนพี่กันต์ปฏิเสธเป็นสิบๆ ครั้งแล้ว แกยังจะทำอีกเนี่ยนะ”
“ฉันชอบพี่กันต์มาก แกก็รู้นี่โดนัท”
“แต่ฉันมีวิธี!”
“วิธีของแก ไม่น่าจะเป็นเรื่องดีหรอก”
“วิธีอะไรเหรอ? เซนต์”
“วิธีนี้ แกจะต้องเป็นคนมั่นหน้าสักหน่อยนะ ถ้าลุคคุณหนูเรียบร้อย คงทำไม่ได้หรอก”
“อะไรฉันก็ทำได้ แกบอกฉันมาสิ”
“นี่แกรักพี่กันต์ขนาดนี้เลยเหรอเวนิส”
“โดนัท...แกไม่เคยรักใคร แกจะไปเข้าใจอะไรกับเวนิสมันวะ”
“อ่าว...”
แต่เพื่อนก็พูดถูกนะ ตั้งแต่เล็กจนโต เอมมิกาไม่เคยมีแฟน เธอจะไปเข้าใจความรู้สึกของเพื่อนได้อย่างไรกัน แต่มัน ก็ไม่น่าทำถึงขนาดนี้มั้ย ^^
“แกกล้าที่จะให้พี่กันต์เปิดบริสุทธิ์กับแกป่ะล่ะ”
“กล้าสิ...แต่มันจะต้องทำยังไงบ้างล่ะ”
“หนึ่ง...แกต้อง*รุกพี่เขาให้หนัก...พูดง่ายๆ ก็ยั่วพี่เขานั่นแหละ ฉันเชื่อว่าทั้งหน้าตาและหุ่นแก เอาพี่เขาอยู่แน่นอน”
“โอเค อันนี้ฉันเห็นด้วยกับไอ้เซนต์นะ แกสวยมากเวนิส”
“สอง...แกจะต้องหาโอกาสอยู่กับพี่เขา สองต่อสอง เพื่อที่แกจะได้ยั่วพี่เขา ให้*เอาแกให้ได้”
“มันดูเถื่อนไปมั้ยเซนต์ คำพูดของแก ‘เอา’ งี้เหรอ?”
“แกจะพูดให้สวยหรูไปทำไมโดนัท ผู้ชายกับผู้หญิงเวลามีเซ็กส์กัน เขาก็เรียกว่า*เอากันทั้งนั้นแหละ หรือแกจะใช้คำว่า y_es! กันล่ะ...”
“เออๆ ใช้คำว่า*เอานั่นแหละดีแล้ว...โอเคพูดต่อเลย”
“แต่แกจะหาโอกาสที่จะอยู่กับพี่เขายากอยู่นะ ถึงแกจะซื้อชั่วโมงพี่เขาได้ แต่ว่า จะมา*เอากันในร้านนี่ ก็ไม่ได้อีก”
“วางยาดีมั้ย” เอมมิกาโพล่งขึ้นมาทันควัน
“เฮ้ย! ไอ้โดนัท! แกคิดได้ไงวะ ความคิดแกไม่เลวเลยนะ แหม...ดูแล้วแกก็ไม่เบาเลยนะเนี่ย...”
“ฉันมีเพื่อนชั่ว! ก็คงจะมีบ้างล่ะ...ที่ชั่ว!ตาม”
“เหรอ! ถือว่าเป็นคำชมก็แล้วกันนะ”
“เซนต์ แล้วแกจะไปวางยาพี่กันต์ยังไงล่ะ”
“ฉันมีวิธี และมียาด้วย สั่งคนรู้จักฉันแค่สิบนาที มาส่งได้”
“แกอย่าลืมนะ ว่าวันนี้พี่กันต์คิวเต็มไปแล้ว เราจะซื้อชั่วโมงพี่เขาได้เหรอ?”
“เออ...นั่นดิ...ทำไมมันดูยากไปหมดแบบนี้นะ...ขอฉันคิดแป๊บนึงนะ”
“ฉันว่า เอาไว้วันหลังดีกว่านะ วันนี้เราดูสถานการณ์พี่เขาไปก่อนแล้วกัน...โอเคมั้ยเวนิส...”
“ถ้าเป็นวันนี้ได้ ฉันโอเคนะ ฉันไม่อยากรอแล้ว”
กรภัทร์รอเขามาเกือบจะสองปีแล้ว ก็ไม่เห็นว่าเขาจะสนใจเธอเลย บางที วิธีการตามตื้อแบบเด็กๆ ของเธอ มันอาจจะใช้ไม่ได้ผลกับคนอย่างเขา
“แล้วแกทำเป็นเหรอ?” เอมมิกาถามเพื่อนด้วยความสงสัย
“ทำอะไรเป็น?”
“เอ๊า! ก็แกกับพี่กันต์จะ*เอากัน แล้วแกทำเป็นเหรอ?”
“ไม่เป็นหรอก...แต่พี่เขาก็ต้องเป็นมั้ยแก”
“เวนิส...แกอย่าลืมสิ ว่าแกต้องเป็นฝ่าย*รุกพี่เขาก่อนนะ เพราะฉะนั้นเรื่องพื้นฐานแบบนี้ แกจะต้องเป็นสิ”
“นั่นสินะ...”
กรภัทร์ไม่มีพื้นฐานเรื่องพวกนี้ เธอจะทำได้อย่างไรกัน...
“ขอโทษนะครับพี่ ผมคุยกับพี่เจ้าของร้านแล้วครับ วันนี้ มีคนเหมาพี่กันต์ไปแล้วครับ ถ้าพี่จะจอง อีกประมาณแปดวันนะครับ พี่ถึงจะได้คิว”
“ห๊ะ! พี่กันต์ Hot! ขนาดนี้เลยเหรอ?”
“ครับ...พี่จะจองเลยมั้ยครับ”
“ถ้าพี่จอง...คือ พี่กันต์จะบริการอะไรพี่บ้างล่ะ”
“ก็แค่นั่งเป็นเพื่อนตอนพี่ดื่ม ชงเหล้าให้พี่ แค่นี้ครับ”
“เฮ้ย! แค่นี้เองเหรอ? เสียเงินเป็นแสน แม้แต่แขนก็ไม่ได้จับเนี่ยนะ มันจะแพงไปหน่อยมั้ยน้อง”
“พี่กันต์ เขาไม่รับงานแบบนั้นครับพี่ ถ้าเขารับ ผมว่า ป่านนี้เขารวยไปแล้วครับ แล้วสรุป พี่จะจองเลยมั้ยครับ”
“อ่อ...ยัง...เอาไว้ก่อน ขอพี่ปรึกษากันก่อนนะ”
“ถ้าพี่เงินไม่ถึง พี่จองคนอื่นได้นะครับ ที่นี่มีเด็ก N ทั้งผู้หญิงผู้ชายเยอะครับ พี่กันต์นี่ เขาไม่ใช่เด็ก N นะครับ ก็จะยากหน่อยครับ”
“นี่! ใครว่าพี่ไม่มีเงิน! พี่มีเงินเปย์ จะจองเป็นปีๆ ยังได้เลย ตอนนี้พี่แค่ยังไม่พร้อม โอเค ไปไหนก็ไปเถอะ”
คุณากรเริ่มเดือดกับพนักงานปากแจ๋วคนนี้ซะแล้ว แผนการที่จะเปย์ไม่ได้ผล เขาคงต้องคิดแผนการใหม่แล้วสินะ
“เอาไงดี...เซนต์”
“ฉันยังคิดไม่ออกเลยอ่ะ ยากมาก ฉันหมายถึงพี่กันต์ น่ะ เข้าถึงยากมาก ทำยังไงดีนะ...”
“เอาแบบนี้มั้ยเซนต์...ในเมื่อวางยาพี่เขาไม่ได้ เราก็ให้เวนิส โดนยาซะเองสิ แล้วจัดฉากให้พี่กันต์ไปเจอ...ดีมั้ย”
“เฮ้ย! โป๊ะ! เช๊ะ! เลยแก...ฉันคิดว่าแกไม่ได้ชั่วตามฉันแล้วนะโดนัท ฉันว่า แกน่าจะชั่ว!โดยกำเนิดมากกว่าว่ะ”
“อย่ามาว่าฉันนะ!”
“ยังไงเหรอโดนัท...ฉันจะโดนยายังไง”
กรภัทร์ถามเพื่อนอย่างสนใจ วิธีการไหนก็แล้วแต่ เธอเอาหมด ไม่สนใจอะไรอีกแล้ว
“แกไม่ต้องโดนยาจริงๆ หรอก แค่ใช้มารยายั่วพี่เขาว่าแกโดนยา”
“ไอ้นัท...แล้วพี่กันต์ไม่สงสัยพวกเรากันเหรอ? มีเพื่อนตั้งสองคน ไม่ช่วยไอ้เวนิส แต่ดันไปขอร้องพี่กันต์มาช่วยงั้นเหรอ มันจะดู*เฟค (Fake) ไปมั้ยแก”
“นั่นสิ...พี่เขาจะต้องจับโป๊ะพวกเราได้แน่ๆ เลยนะ”
“เอาแบบนี้ ฉันกับไอ้เซนต์จะจัดฉากให้แก วันนี้เราไปดักรอพี่กันต์ตอนเลิกงาน และแกล้งให้แก เดินเมายาออกจากร้านไป และรอพี่เขาตรงมุมไหนของร้านก็ได้”
“แล้วยังไงต่อ...”
“ส่วนแก ก็ไปจองโรงแรมไว้รอ ใกล้ๆ เตรียมทุกอย่างไว้เลย เอ่อ...ฉันหมายถึงเครื่องป้องกันอ่ะ ของมันก็ต้องมีมั้ยแก”
“ถุงยางเหรอ?”
“เออสิ...แกต้องนึกถึงความเสี่ยงเรื่องท้องด้วยนะเซนต์ แต่จริงสิ...แกไม่ใช่ผู้หญิงนี่ เวลามีอะไรกับผู้ชาย แกไม่ต้องกังวลถึงเรื่องนี้ ฉันลืมไป ^^”
“เออ...กัดฉันไปอีก....”
…………………..
- Writer
