AKİS
Eros’un yeryüzüne inişi, geceyi bile unutturacak bir ışık ve enerji patlaması yaratmıştı. Hemen önümde belirdiğinde, varlığı her zamanki gibi hem tehditkâr hem de görkemliydi. Yüzündeki öfke, benim sabrımı sınıyor gibiydi. Ama Eros’un kibri her zaman aşina olduğum bir şeydi ve bu yüzden sakin kalmaya çalışarak cevap verdim.
“Kanatlarımın yanması mı? Beni düşündüğüne inanacağımı mı sanıyorsun, büyükbaba?” dedim alayla. “Beni asıl ilgilendiren, burada oynadığın oyunun amacı. Şimdi mi müdahil oluyorsun, yoksa başından beri işlerin karışmasını mı bekledin?”
Ona hem kızgın hem öfkeliydim. En başından Lili’yi bu oyuna dahil etmese kimse acı çekmeyecekti. Fakat Eros'a göre her aşk derin bir sınavdan geçmeliydi ve bunu bizim üstümüzde de oynamaya karar vermiş görünüyordu.
Eros, gözler
