20
889 Words
ฉันเดินกลับมาที่บ้าน ก็นอนฟุบลงที่นอนทันที ไม่รู้ว่าเป็นอะไรเหมือนกัน รู้สึกแปลกๆ รู้แค่ว่าอยากนอน อยากพักผ่อน เพิ่งรู้เหมือนกัน ว่าการแอบชอบคนอื่น แล้วมันสามารถทำให้ฉันเจ็บได้ขนาดนี้กัน ทั้งๆที่เขาเพิ่งจะเข้ามาเรียนแท้ๆ แต่สำหรับชีต้าห์นะเขามีอิทธิพลต่อใจฉันรุนแรงเหลือเกิน เขาทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์ที่จะคู่ควรกับเขาได้เลย ทำไมตัวเองถึงได้รู้สึกแบบนี้กันนะ โชคดีที่วันพรุ่งนี้เป็นวันหยุด ฉันจะได้ไม่ต้องเจอหน้าเขา บางทีฉันก็อยากจะขอเวลาทำให้ตัวเองรู้สึกชินก็เท่านั้น อีกไม่นานหรอก ฉันคงจะรู้สึกกับชีต้าห์เหมือนกับเพื่อนคนอื่นๆ
“ยัยเกรซ!!” เสียงเรียกอันแสบแก้วหูที่ดังในโซนประสาทหูของฉัน ทำให้ฉันจะต้องสะดุ้งตื่น
“นอนเน่าอะไรขนาดนี้ ผู้ชายที่ไหนจะมาเอาหล่อน” พร้อมกับเสียงแปดหลอดของทอย
“กี่โมงแล้วแก ตื่น!! ถ้ายังทำตัวแบบนี้ เสือชีต้าห์ได้วิ่งเข้าป่าไปเหมือนเดิมแน่” น้ำหวานยังคงพูดด้วยเสียงดัง จนฉันต้องงัวเงียลุกขึ้นมาจากเตียง นี่ฉันเผลอหลับในคราบของชุดนักเรียนชุดเมื่อวานเลยหรอเนี่ย
“พวกแกมาทำอะไรกันที่นี้ละ” ฉันถามเพื่อนของตัวเอง ทั้งที่ตาก็ยังไม่ยอมเปิด
“มาเนรมิตแกไง” ทั้งน้ำหวานและทอยพูดขึ้นมาพร้อมกัน
“ลุกเดี๋ยวนี้เลยนะ แล้วรีบไปอาบน้ำ” น้ำหวานลากฉันขึ้นมาจากที่นอน ก่อนจะโยนร่างกายฉันเข้าไปในห้องน้ำ ฉันเลยรีบจัดการตัวเอง เพื่อที่จะออกมาพบเจอเพื่อนตัวเองที่กำลังรอกันอยู่
”โธ่!! เป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน เพิ่งนึกได้ว่ายัยเกรซแต่งตัวได้เชยสิ้นดี ทำไมเมื่อก่อนเราไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้กันเลย” น้ำหวานพูดเสียงดังขึ้นมาทันที เมื่อฉันแต่งตัวเสร็จแล้วเดินออกมาพบพวกนาง นี่แกทักฉันสะไม่อยากออกไปเผชิญโลกกว้างเลยนะ
“แล้วดูชุดในตู้ยัยเกรซ!! แม่เจ้า สีขาวกับเทานี้คืออะไรอ่ะ” น้ำหวานเดินเข้าไปเปิดตู้เสื้อผ้าของฉันมีมันมีแต่โทรนสีขาวกับเทาก็เท่านั้น ก็สีอื่นถ้าฉันใส่ฉันดูไม่มั่นใจนี่
“มีสีสันแค่กระโปรงนักเรียน นี่พวกเราปล่อยให้ยัยเกรซมาถึงจุดนี้ได้ไง” ทอยทำสีหน้าเหนื่อยใจ เขาส่ายหน้าตัวเอง เมื่อเห็นว่าเพื่อนของเขา มีแต่ชุดที่สีเดิม สีซ้ำ และแนวเดิม!
“ฟู่~” น้ำหวานถึงกับถอนหายใจของตัวเองทันที
“ฉันปล่อยแกไม่ได้ละ แกต้องไปกับพวกเรา” ทอยยืนขึ้น ก่อนจะคว้าแขนของเกรซออกมาจากบ้าน เธอเดินพวกเพื่อนตัวเองลากออกมาจากชั้นสองของตัวบ้าน
“จะไปไหนกันลูก” เสียงแม่ของเกรซทักขึ้น
“ขอพายัยเกรซไปเที่ยวหน่อยนะคะ” น้ำหวานตอบกลับแม่ของเกรซ
“พี่เขาจะพาพี่เกรซไปไหน” น้องชายของเกรซถามขึ้นด้วยความสงสัย แม่ของเธอก็ได้แต่สายหน้าและยิ้มให้กับลูกตัวเอง น้ำหวานพาเพื่อนตัวเองยัดขึ้นรถ เพื่อที่จะพาไปในย่านช็อปปิ๊ง การเนรมิตเพื่อสาวของตัวเองจะเกิดขึ้นหลังจากนี้ละ เกรซยังคงงง ว่าเพื่อนตัวเองกำลังจะทำอะไร แต่เธอก็โดนบังคับมาเรียบร้อยแล้ว การเดินทางในครั้งนี้ ได้รับการสนับสนุนจากน้ำหวาน น้ำหวานขับรถมาเอง เพื่อมาเพื่อนไปช็อปปิ๊ง และแปลงโฉมร่างกาย ไม่นานหนักพวกเธอก็มาถึง น้ำหวานลากเกรซเข้ามาในร้านเสื้อผ้าทันที
“ลองตัวนี้” ฉันโดนเพื่อนทั้งสองคน ลากมาจับแต่งตัวใหม่ ชุดที่น้ำหวานเลือกให้ แต่ละชุดนั้น สีสันมันช่างจัดจานสิ้นดี ฉันไม่กล้าแม้แต่จะจับเสื้อผ้าที่น้ำหวานถือมาให้ตัวเอง มาใส่เลยละ
“อย่าทำหน้าแบบนั้น ไปลองเดี๋ยวนี้!!” ฉันโดนทอยเพื่อนตัวดี ของตัวเองสั่งให้ไปลองเสื้อผ้าที่พวกนาง หามาให้ ฉันเดินเข้ามาในห้องแต่งตัวอย่างงงๆ มองตัวเองที่หน้ากระจก นี่เราแต่งตัวเชยหรอ เพราะแบบนี้หรอ ผู้ชายถึงไม่สนใจฉัน ฉันลองเสื้อผ้าที่น้ำหวานและทอยเลือกมาให้ บอกตามตรง ว่าไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลย เสื้อที่แหวกตรงช่วงไหล่ หรือแม้แต่กระโปรงที่สั้นจนเกินไป ฉันว่ามันไม่เหมาะกับฉันแม้แต่นิดเดียว
“ออกมาได้แล้วยัยเกรซ ฉันรู้ว่าแกแต่งตัวเสร็จแล้ว” เสียงของทอยเดินเข้ามาเคาะประตูห้องลองเสื้อผ้า ฉันไม่ชินที่ตัวเองจะต้องมาแต่งตัวแบบนี้จริงๆ ฉันเดินออกมา เอามือปิดร่างกายตัวเอง สายตาของเพื่อนฉันก็มองฉันด้วยทีท่าดีใจ
“Wow” ทั้งน้ำหวานและทอยพูดขึ้นมาพร้อมกัน
- Writer
