“ขอเวลาสักครู่ได้ไหม” เขาโปรยรอยยิ้มให้กับสาวคนข้างๆ เธอยอมที่จะเดินออกจากจุดนี้แต่โดยดี ชีต้าห์หันใบหน้าตัวเองมามองน้ำหวาน แต่มันไม่ใช่สายตาของคนที่เคยรู้จักกัน มันคือสายตาของคนที่กำลังโมโหและกำลังหาเรื่องเธอ สายตาแข็ง แววตาโกธร กำลังจ้องมองน้ำหวานอย่างไม่พอใจ
“แล้วไง” เขายังคงถามฝ่ายตรงข้ามเสียงนิ่ง
“แล้วไงหรอชีต้าห์ ยิ่งฉันเห็นนายทำตัวแบบนี้ ฉันยิ่งสงสารเพื่อนตัวเอง นายรู้อะไรไหม ว่ายัยเกรซถามถึงนายทุกวัน” น้ำหวานพูดใส่ชีต้าห์ด้วยความไม่พอใจเช่นกัน ชีต้าห์กัดฟันกรอด กำมือตัวเองแน่น ก่อนจะเอามือของตัวเองจับที่บ่าของน้ำหวาน เธอตกใจทันที ที่ชีต้าห์ทำใส่เธอแบบนั้น
“ฟังนะ! ฉันมีสิทธิ์ทำ ฉันจะควงผู้หญิงมากมายขนาดไหนก็ได้ ฉันจะนอนกับผู้หญิงกี่คนบนโลกใบนี้ก็ได้ เพราะฉันมีสิทธิ์ ใครกันแน่ที่ทิ้งฉันก่อน เธอไม่มีสิทธิ์มาสงสารเพื่อน และไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน” ชีต้าห์พูดใส่น้ำหวานเสียงเข้ม สายตาที่
