“ฮายย~ ยัยเกรซฉันมีเรื่องจะบอกแกด้วยละ” ฉันทักทายเธอด้วยความสดใส พร้อมกับคำทักทายของทอยและเลโอ
(“หวัดดีทุกคน”) พอเห็นเพื่อนตัวเองยิ้มได้ มันก็รู้สึกโล่งใจ ยัยเกรซดูหน้าตาสดใสขึ้น
“คือฉันกับเลโอ เราตกลงเป็นแฟนกันละ”
(“จริงดิ โอ้วว~ ยินดีด้วยนะยะ”)
“คือยังงี้นะ พวกเรามีเรื่องจะบอกแก พวกเราจะไม่ตามชีต้าห์ให้แกละ เขามีความสุขดี แถมร้ายกว่าที่หล่อนคิดเสียอีก แกเลิกถามถึงเขาเหอะ แถมหมอนั้นยังบอกอีกว่า ตั้งแต่เลิกกับแกไป ชีวิตเขาดีขึ้นเยอะเลย” ทอยเริ่มที่จะเป็นคนเปิดประเด็นเรื่องราวทั้งหมดให้ยัยเกรซฟัง พอฉันเห็นเพื่อนตัวเองทำหน้าเศร้า ฉันก็อดที่จะเห็นใจไม่ได้ ฉันมองหน้าเลโอ มือจับเขาแน่น แน่นอนละ การมีใครสักคนข้างกาย มันมีความสุขมากจริงๆ ฉันสัมผัสได้ละ ตอนที่ฉันคบกับเลโอ แล้วการที่ต้องเลิกกับผู้ชายที่ตัวเองรักด้วยระยะเวลาที่รวดเร็วขนาดนี้ เป็นใครมันก็เจ็บด้วยกันทั้งนั้น ฉันจะไม่มีวันทิ้งราชสี
