"ไม่! ขะ..ของเดิมมันบูดกินไม่อร่อย!"
"หึ"
ฉันเชิดหน้าขึ้นเอ่ยอย่างท้าทาย มือคว้านหาผ้าห่มมาคลุมร่างกายที่เปลือยเปล่าของตัวเองเอาไว้ อิพี่ไทเกอร์ยังมองฉันอย่างไม่วางตาแถมยังทำท่าเสยผมยิ้มกวนๆส่งกลับมาอีก
"คุยกันมากกว่าจะทำอย่างอื่นได้ไหม"
ฉันถามออกไปเมื่อเขายังนิ่งอยู่ท่าเดิมแถมยังใช้สายตาลามเลียไปทั่วร่างกายฉันไม่หยุด
"ถ้าตอบว่าไม่ได้ล่ะ"
"ไอ่โรคจิต! ในหัวคิดแต่เรื่องใต้สะดือหรือไง"
"ตอนนี้พีชน่าเอามากนี่หน่า"
คำพูดตรงๆนั้นทำให้ฉันไม่รู้จะพูดอะไรกับเขาต่อ แถมอิพี่ไทเกอร์ยังส่งรอยยิ้มกว้างจนเห็นเขี้ยวหมา ลักยิ้มที่แก้มขวามันบุ๋มลงจนใบหน้าของเพลาทับซ้อนมา
ยอมรับว่าเขาน่ารัก พร้อมกันนั้นก็น่าถีบเช่นกัน
อยากจะถีบอีกสักครั้งแต่ติดที่ว่าถ้าฉันทำไปอีกครั้งเกรงว่าจะได้จมเตียงอีกรอบและรอบนี้ไม่ใช่แค่นิ้วแน่ๆ
"ก็ได้ๆสรุป เพลาเป็นลูกของพี่ใช่ไหม"
"อืม"
ในเมื่อปฏิเสธออกไปมันก็ไม่มีอะไรดี
