เปล่าเขาใจไม่ถึงขนาดโชว์ความใหญ่โตต่อหน้าหญิงสาวในสถานที่แบบนี้ได้หรอก "ดื่มหน่อยนะคุณเสียเหงื่อไปมากดูสิปากซีดเชียว"
"ขอบคุณค่ะ" ฉันรับแก้วน้ำมาแล้วดื่มรวดเดียวหมดแก้วแต่เขาเข้าใจผิดอย่างหนึ่งคือที่ฉันปากซีดมันเกิดจากซิกแพคเขาต่างหากเล่า
"คุณฮาซันไม่ดื่มซักแก้วล่ะคะ"
"อ้อลืมไปเลย"
จากนั้นเขารินน้ำให้ตนเองจนเต็มแก้วแล้วยื่นให้ฉัน " ป้อนผม.." สายตาของเขาเวลานี้มันไปจับจ้องอยู่ที่ทรวงอกงามเย้ายวนนั้นโดยที่ในหัวยังคิดอยู่ตลอดว่าจะเอามือที่ปิดบังสองเต้านั้นออกมาได้อย่างไร
ขณะที่เขาพยายามโฟกัสไปที่ใบหน้าของหญิงสาวมากกว่าส่วนอื่นในร่างกายที่ดึงดูดเขาจนปวดหนึบไปทั้งแท่ง เขาพยายามแล้วที่จะข่มใจแต่มันไม่ง่ายเลยสักนิด
"ได้ค่ะ" ฉันยอมละทิ้งหน้าอกที่หวงแหนมามือหนึ่งอย่างใจกล้ารับแก้วน้ำจากเขาแล้วยื่นแก้วน้ำจ่อที่ริมฝีปากที่ตอนนี้ไม่มีหนวดเครารุงรังให้เกะกะสายตาอีก เขาก็อ้าปากแล้วส่งสายตาหวานหย
