ตอนเย็นหลังเลิกงานคุณท่านชีคก็มารับฉันตามปกติ ตรงเวลาแบบเป๊ะๆหลังจากกวีมาก่อกวนครั้งที่แล้วเขาก็ไม่กล้ามาช้าอีกเลยระหว่างที่รถเลี้ยวเข้าสู่ลานจอดรถของอพาร์ทเม้นท์ก็มีหญิงสูงวัยแต่งตัวด้วยชุดอาบาย่าสีดำตัวชุดแต่งด้วยเพชรรีดปักลวดลายสวยงาม คลุมผมด้วยผ้าญิฮาบสีดำปักเพชรเช่นเดียวกันกำลังจะเดินข้ามถนน
"ระวังค่ะคุณฮาซัน" ฉันตะโกนบอกเขาขณะที่ฉันกับคุณท่านชีคกำลังตกใจอยู่ผู้หญิงคนนั้นก็ล้มลงต่อหน้าต่อตา
"อุมมี...." ชีคฮาซันพูดออกมาเหมือนละเมอสีหน้าเคร่งเครียด เห็นเพียงเงาเขาก็จำแม่เขาได้ดีตบตาเขาไม่สำเร็จหรอก
นี่แม่กำลังจะทำอะไร....เขามองหญิงสาวข้างกายด้วยความเป็นห่วง
"อะไรนะคะอุมมี"
"ชื่อคุณป้าเหรอคะคุณฮาซันรู้จักด้วยเหรอคะ"
"ล้มไปแล้วค่ะ" ฉันตกใจร้องออกมาเสียงดังลั่นรีบลงจากรถทันที ก็เห็นหญิงสูงวัยอายุน่าจะไล่เลี่ยกับป้าบัวไม่เกินจากนี้ดูแล้วน่าสงสารมาก
"คุณป้า...คุณป้าคะเป็นอะไรหรือเ
