Join Us
429 Words
“Pasensiya ka na Thea. Hindi ko kasi ini-expect na maabutan kita rito pagkatapos ng-,” hindi niya itinuloy ang sasabihin bagkus ay umiling. Itinaas ang babasaging ice bucket. “Kukuha lang ako ng yelo namin ni Anton.”
Sinundan ng mga mata ko ang paglakad niya papunta sa ref. Kita ko ang pag-flex ng muscle sa kaniyang braso sa pagbukas niya sa pinto ng ref saka inilabas ang plastic bag ng tube ice.
Thea, takbo! Bumalik ka na sa silid mo habang naglalagay pa siya ng yelo sa bucket, nagpa-panic na sigaw ng isang bahagi ng utak ko.
Pero nanatili lang ako sa aking kinatatayuan hanggang mapuno ni Tito Gardo ng ice tube ang glass bucket. Nang tumingin siya sa akin, lalong nag-level up ang kaba ko sa dibdib.
“Dito ka lang?” tanong niya na dinilaan ang pang-ibabang labi.
Naalala ko ang dilang iyon last week kung paano niya idila patungkol sa akin habang binabayo niya si Mommy. Gosh! Ano kayang pakiramdam kung hindi lang sa hangin kundi sa mismong sa akin na iyon dumampi?
Lalong namasa ang panty ko sa kapilyahang tumakbo sa aking isip. “B-babalik na rin ako sa si-silid ko, Tito Gardo.”
Tumalikod ako sa kaniya saka humakbang ng marahan. Minura ko ang sarili na sa sobrang bagal, nagmukha akong nagpapapigil sa pagpunta sa aking silid.
“Thea… wait.”
Nanigas ang katawan ko pagkarinig sa boses ni Tito Gardo. Ramdam ko ang yabag ng paglapit niya sa aking likuran gayundin ang init na nagmumula sa hubad-baro niyang katawan. Lumapit siya hanggang dumikit na ang matitigas niyang dibdib sa likuran ng aking ulo at iyong parteng nakaumbok sa harapan ng shorts niya, kumiskis na sa bandang ilalim ng aking likuran.
Bumilis ang paghinga ko kasabay na rin ng init ng malalim na paghinga ni Tito Gardo na ramdam ko sa aking batok. Amoy ko rin ang whiskey na kanilang iniinom ni Tito Anton.
Gosh! Hindi ko napigilang sumandal sa kaniya nang hawakan niya ako sa balikat. Marahan pero mainit ang palad niya gayong katatapos lang niyang humawak ng yelo.
“Thea…”
Ramdam kong naglawa na lalo ang aking panty. Para kasing utog na utog si Tito Gardo sa paraan ng pagkakasabi ng aking pangalan. Iyong tipong nagmamakaawang pagbigyan ko na siya sa kama.
“Samahan mo muna kami ni Anton sa living room kahit sandali lang,” paanas niyang sabi.
“Tu-tutulog na ako Tito,” pagpapakipot ko pero hindi naman ako nabawi sa pagkakahawak niya.
“May ibibigay lang kami sa ‘yo ni Anton. Kahit pagkatapos noon bumalik ka na ng kwarto mo.”
Marahan akong tumango ng pag-sang-ayon.
Gosh! Heto na. Nalalapit na. Kaninong lollipop nga ba ang pipiliin ko?
Nanginginig ang mga himaymay ng laman ko nang sundan si Tito Gardo papuntang living room.
- Writer
