2 - จูบ
1414 Words
ตอนนี้ฉันกำลังนั่งแต่งหน้าอยู่ที่โต๊ะกระจก เวลาไปเที่ยวคลับก็จะต้องแต่งหน้าโทนสีเข้ม ๆ หน่อย หลังจากที่แต่งหน้าเสร็จแล้วฉันก็ลุกขึ้นเช็คความเรียบร้อยของตัวเองก่อนจะเดินออกไปจากห้องนอน
ฉันกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ไม่เจอกับใครอิตาเย็นชาคงจะกลับไปแล้ว มองไปที่โต๊ะหน้าทีวีมีเงินวางอยู่จำนวนหนึ่ง พอเห็นเงินนั่นฉันก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นของใครก่อนจะถอนหายใจออกมา
ฉันเคยบอกเขาแล้วว่าไม่ต้องเอาเงินให้ฉัน แต่นี่อะไร ทุกครั้งที่เขากลับออกไปจะต้องวางเงินเอาไว้แบบนี้ทุกครั้ง เงินของเขาฉันเก็บเอาไว้ไม่ได้ใช้เลยสักบาท จะใช้ทำไมกันในเมื่อฉันก็มีเงินของฉัน ฉันเดินออกจากห้องไปโดยไม่สนใจเงินที่วางอยู่บนโต๊ะ
ชีวิตฉันส่วนใหญ่จะอยู่ที่ร้านเหล้ามากกว่าบ้าน ตั้งแต่ที่ฉันรู้ว่าพ่อมีเมียน้อย ในตอนนั้นที่แม่เข้าโรงพยาบาลก็เป็นเพราะพ่อ มันไม่ใช่ครั้งแรกที่แม่ต้องมาล้มป่วยเพราะพ่อแบบนี้ นี่เป็นอีกเหตุผลที่ฉันอยากมาเรียนไกล ๆ บ้าน จะได้ไม่ต้องไปรับรู้เรื่องราวของพ่ออีก
ครอบครัวที่ดูเหมือนจะมีความสุขของฉัน มีพร้อมทุกอย่าง ฐานะ หน้าตาทางสังคม คนอื่นอาจจะมองว่าเราน่าอิจฉา แต่ความจริงแล้ว มันไม่ใช่แบบนั้นเลยสักนิด....เรื่องนี้พริ้งยังไม่รู้ มันคงเป็นที่ฉันไม่กล้าที่จะบอกเรื่องพวกนี้ด้วย มันแย่จริง ๆ นะ
เมื่อมาถึงคลับฉันก็เดินเข้าไปข้างใน พวกไอ้เตรออยู่ พักนี้ฉันมาเที่ยวกับพวกมันบ่อยจนสนิทกันแล้วแหละ ส่วนพริ้งเพื่อนรักของฉัน รายนั้นแฟนเขาหวง อีกอย่างนางดื่มไม่เก่ง ดื่มไปไม่กี่แก้วก็คอพับแล้ว
“กว่าจะมา เหล้าหมดไปสองลิตรแล้วครับคุณหญิง” เตชินท้วงขึ้นทันทีที่ฉันเดินไปถึงโต๊ะ
“ช้าไปแค่ครึ่งชั่วโมงจะบ่นทำไม” ฉันวางกระเป๋าสะพายลงก่อนจะหยิบแก้วมาชงเหล้าดื่ม แก้วแรกมันต้องเข้ม ๆ หน่อย
“ใครเลือกมานั่งโต๊ะนี้เนี่ย มีแต่ผู้หญิง” ฉันถาม
“ไอ้ลีโอ ให้มันสักวันเถอะอิเจ้ทุกทีมาแม่งผู้ชายล้อมรอบ รู้มั้ยพวกกระผมจะโดนตีนเอา” เลย์ตอบฉัน ก็อย่างว่าแหละทุกครั้งที่มาฉันจะสั่งให้พวกมันหาโต๊ะนั่งตรงมุมที่มีผู้ชายเยอะ ๆ หน่อย
อย่าว่าฉันแรดนะ ฉันไม่ได้อยากจะหิ้วผู้ชายกลับห้องแต่อย่างใด มันก็เป็นแค่เพียงอาหารตาต่างหาก
สามชั่วโมงผ่านไป ตอนนี้ฉันเมา เมาจริง ๆ พวกไอ้เตมันมอมฉันเอะก็จะให้ฉันยกแก้ว ยกแก้ว ใครบ้างดื่มไปขนาดนั้นจะยังยืนตรงอยู่ได้
“พวกมึงพอแล้วเดี๋ยวอิเจ้ก็ขับรถกลับไม่ได้พอดี ลำบากกูกับไอ้เลย์ต้องไปส่งอีก” ลีโอพูด ปกติเวลาที่ฉันเมานางกับฝาแฝดของนางจะเป็นคนไปส่ง พวกนี้ไว้ใจได้นะ ไม่งั้นฉันคงไม่กล้าเป็นผู้หญิงคนเดียวที่อยู่ในโต๊ะหรอก
“เดี๋ยวมา เข้าห้องน้ำแป๊บบบบ” ฉันเกาะไหล่เลย์แล้วลุกขึ้นยืน เซไปมานิด ๆ แต่ก็ยังพอมีสติประคองตัวเองได้
วันนี้เป็นวันศุกร์ที่คลับคนจะเยอะเป็นพิเศษฉะนั้นการที่จะเดินไปให้ถึงห้องน้ำในเวลาที่รวดเร็วมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ฉันต้องเดินแหวกฝูงผู้คนนับร้อย พอมาถึงห้องน้ำ ห้องน้ำก็เต็มอีก ฉี่จะแตกแล้วด้วย
รอนานพอสมควรก็ยังไม่ถึงคิวฉันสักที ฉันเลยตัดสินใจเดินไปนอกคลับ เพื่อที่จะไปหาที่ฉี่ แถวนี้มีร้านนั่งชิวที่อยู่ใกล้ ๆ กันด้วย ตอนนี้มันดึกแล้วคนที่ร้านนั่งชิวเขาก็ทะยอยไปที่คลับกัน ทำให้ห้องน้ำที่นี่ว่าง
หลังจากฉี่เสร็จแล้วฉันก็เดินกลับ แต่ยังไม่ทันที่จะก้าวขาออกจากร้านไม่รู้ไอ้บ้าที่ไหนมันมาคว้าแขนฉันเอาไว้
“นี่!! มาจับแบบนี้ได้ยังไง ปล่อย!!” ฉันพูดออกไปเสียงยาน ๆ ตอนนี้ตาลายมากเพราะแสงไฟที่มันเป็นไฟเท็กมันสาดไปมาทำให้มองไม่ชัดว่าหน้าตาของคนตรงหน้าเป็นยังไง
“เมา ?” เสียงของคนตรงหน้าถามฉัน มันเป็นเสียงของผู้ชาย เขาถามต่อด้วยว่า “กลับยังไง”
นี่คิดอะไรไม่ดีกับฉันอยู่ใช่มั้ยถึงได้มาถามแบบนี้
“กลับยังไงแล้วเกี่ยวอะไรกับนาย รู้จักกันหรอ ?” ฉันพูดสวนกลับไป ถึงจะชอบดื่มชอบเที่ยว แต่ฉันกล้าสาบานตรงนี้เลยว่าฉันยังบริสุทธิ์และฉันก็ไม่มีทางพลาดท่าให้ใคร
“ปากดี”
“แล้วยังไง”
“สงสัยอยากโดนจูบ”
“นี่!! นายเป็นใครปล่อยฉันนะ ฉันจะไปหาเพื่อน ใครใช้ให้มาแตะเนื้อต้องตัวคนที่ไม่รู้จักแบบนี้ โรคจิตรึไง” ฉันพยายามแกะมือของตัวเองออก และพยายามเพ่งมองว่าไอ้ผู้ชายตรงหน้าของฉันมันเป็นใคร ทำไมมันถึงมาพูดแบบนี้
“เมาแล้วก็กลับ”
“เดี๋ยวนะ!! เป็นใครไม่ทราบถึงได้มาสั่งฉัน” ฉันเริ่มจะหงุดหงิดเพราะไอ้บ้านี่ไม่ยอมปล่อยฉันไปสักที
“จอดรถไว้ตรงไหน ?”
“ยุ่ง !!”
“งั้นไปรถฉัน” พูดจบเขาก็ออกแรงดึงแขนฉันออกไปจากร้าน ซึ่งแน่นอนว่าฉันไม่ได้ยินยอม
“ดะ เดี๋ยว เฮ้!! นี่นาย นานเป็นใครเนี่ย อย่ามาทำอะไรบ้า ๆ นะ” ฉันทั้งดิ้นทั้งแหกปากตะโกนแต่ไอ้ผู้ชายคนนี้เขาก็ยังฉุดดึงฉันไปจนถึงรถของเขาจนได้
ตรงลานจอดรถแสงมันค่อนข้างที่จะสว่างหน่อย แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะได้สังเกตว่าไอ้คนที่ลากฉันมาเป็นใครตัวฉันก็ถูกจบยัดเข้าไปนั่งด้านในรถแล้ว ฉันพยายามเพ่งมองผู้ชายที่เดินอ้อมมาทางฝั่งคนขับก่อนที่เขาจะเปิดประตูรถเข้ามานั่งข้าง ๆ กับฉัน เมื่อได้เห็นหน้าใกล้ ๆ บวกกับที่สติของฉันตอนนี้มันเริ่มกลับมาแล้ว ฉันถึงได้รู้ว่าผู้ชายปากหมาคนนี้ก็คือ คนที่ชอบมาที่ห้องฉันบ่อย ๆ ใช่ คือเขาจริง ๆ ผู้ชายเย็นชาคนนั้น
“นาย !!” เขาไม่ตอบอะไรฉัน
“ฉันขับรถกลับเองได้” ฉันทำท่าจะเปิดประตูรถแต่ไม่ทันเพราะประตูได้ล็อกเรียบร้อยแล้ว
“เมาแบบนี้ยังจะอวดเก่ง”
“นายแอบตามฉันมาใช่มั้ย !!”
“ไม่จำเป็น” เขาตอบสั้น ๆ ก่อนจะสตาร์ทเครื่องรถ
“นี่!! ทำไมนายถึงชอบวุ่นวายกับชีวิตของฉันจังเลยห๊ะ !!” ฉันพูดออกไปอย่างเหลืออด คนกำลังเที่ยวอยู่แค่ฉันมาเข้าห้องน้ำ กล้าดียังไงมาลากฉันกลับ เขาไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้ด้วยซ้ำ
“หยุดแหกปาก”
“ถ้าจะให้ฉันหยุด นายก็ปลดล็อกรถสิ ฉันจะเข้าไปหาเพื่อน”
“ดูเธอจะชอบอยู่กับผู้ชาย” พูดจบเขาก็มองฉันด้วยสายตาที่ฉันไม่เคยถูกผู้ชายคนไหนมองมาก่อน มันเลือดเย็นเกินไปแล้วนะผู้ชายคนนี้
“อะไรของนาย ?”
“เงียบ!” เขาหันมาดุฉัน เฮ้!! นี่เป็นอะไรมากมั้ย ผู้ชายคนนี้นับวันยิ่งวุ่นวายขึ้นเรื่อย ๆ
“ฉันไม่เงียบจะทำไม ปลดล็อก....อื้อ”
ฉันเบิกตากว้างเพราะความตกใจสุดขีด จู่ ๆ เขาก็โน้มใบหน้าจูบริมฝีปากของฉันโดยไม่ทันที่ฉันจะได้ตั้งตัว
ฉันใช้มือดันอกแกร่งของเขาออก แต่พอฉันขัดขืนเขาก็จูบริมฝีปากของฉันหนักขึ้นกว่าเดิม ก่อนที่จะใช้ฝ่ามือใหญ่ของเขามาล็อกต้นคอทางด้านหลังของฉันเอาไว้ ทำให้ฉันดิ้นไม่หลุด
????
ฝากคอมเมนท์ให้ชื่นใจหน่อยยน้าาา
- Writer
