Lose love-1
( บทนำ )
>>>>ณ บ้านทาว์นเฮาว์แห่งหนึ่ง....
ปังๆ ปัง!! เสียงเคาะประตูดังสนั่นลั่น ทำให้คนในห้องถึงกับสดุ้งตื่นเพราะหลับไปได้ไม่นาน หญิงสาวใบหน้าอ่อนหวานค่อยลืมตาอันเหนื่อยล้าขึ้นมา วันนี้เป็นเพียงวันหยุดเดียวที่เธอจะได้พัก ร่างบอบบางในชุดนอนเดินไปเปิดประตูห้องที่ยังคงถูกเคาะเข้ามาอย่างไม่ลดละ
แกร๊ก!
"ป้ามีอะไรกับขิงเหรอคะ"
"ไปทำอาหารให้ฉันกับผัวกินหน่อยสิ' หญิงวัยกลางคนเอ่ยสั่งหลานสาวที่เป็นคนส่งเสียเลี้ยงดูมาตั้งแต่วัยเยาว์
"ค่ะ"น้ำขิงตอบผู้เป็นป้า เดินลงชั้นล่างไปยังห้องครัวของบ้าน เธอเกิดมาไม่เคยสัมผัสความอบอุ่นของพ่อแม่เพียงสักนิด ไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าพ่อกับแม่มีหน้าตาเป็นอย่างไร
"เสร็จรึยัง!"เสียงแหลมจิกเข้ามาอย่างเริ่มไม่พอใจ เมื่อหลานสาวเชื่องช้าไม่ได้ดั่งใจกานดา แต่หารู้ไม่ว่าหญิงสาวเพลียเพราะแทบไม่ได้จะพักเลยด้วยซ้ำ
"ใกล้แล้วค่ะป้า เดี๋ยวขิงเจียวไข่เพิ่มให้ด้วย^^"รอยยิ้มบางส่งให้ผู้เป็นป้า หญิงสาวมองกานดาเป็นผู้มีพระคุณคนนึง กานดาย่ำกับเธอเสมอว่าเก็บเธอมาเลี้ยง และนี่เป็นสาเหตุที่ไม่รู้ว่าพ่อกับแม่ตัวเองเป็นใคร
"น้ำขิงเสร็จแล้วยัง!"น้ำเสียงแหลมดังลั่นเข้ามาในครัว
"เสร็จแล้วค่ะ"หญิงสาวรีบยกกับข้าวออกไปวางที่โต๊ะสองสามอย่าง
"ชักช้าจริงๆ"
"ที่รักอย่าไปว่าหลานเลย"เสียงสามีของกานดาปะเหลาะออกมา แต่สายตากับกะลิ้มกะเหลี่ยจ้องมองร่างกายของน้ำขิง
"นั้นขิงขอตัวก่อนนะคะป้า"น้ำขิงเริ่มอึดอัดกับสายตาหื่นกามของชายแก่เลยเอ่ยบอกผู้เป็นป้าที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตากินข้าวอยู่
"จะไปไหนก็ไป แต่ค่าเช่าบ้าน ค่าไฟ แก่ไปจ่ายด้วยนะ"
"ขิงต้องทำงานอีกสักสองสามวันค่ะป้า ถึงจะมีเงินพอไปจ่าย"
"นั่นมันเป็นเรื่องของแกที่ต้องหา"กานดาตอบไม่แยแส แล้วก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ น้ำขิงได้แต่ทำหน้าจนใจเดินกลับขึ้นชั้นบนของห้องนอน ทุกวันนี้เธอทำงานสายตัวแทบขาด ไหนจะค่าเทอม ค่าเช่าบ้านที่ประดังเข้ามา
"ฉันเลือกเกิดไม่ได้สินะ"คำพูดพึมพำ นัยน์ตาเศร้าหมองของหญิงสาวเอ่ยขึ้น พลางหยิบหมอนเข้ามากอดไว้ เพื่อปลอบใจตัวเอง
"เดือนนี้คงต้องหาเงินเพิ่มอีกเท่าตัวเลยสิเรา"
Rrrrrrr~ เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ดังขึ้น เมื่อเห็นรายชื่อคนโทรมา ใบหน้าจากเศร้าหมองก็มีรอยยิ้มบางๆ
-เจนนิส-
("ว่างไหม")
"วันนี้ฉันว่าจะทำงานกลางคืนเพิ่มอีกวัน"
("เจนจ้างขิงทั้งวัน มาหาเจนที่แกลเลอรี่")
"จะจ้างขิงทำอะไร ขิงไม่อยากเอาเงินเพื่อนฟรีๆหรอกนะ"
("ก็ไม่ได้จ้างให้มาทำงานฟรีๆ เจอกันตอนบ่ายสอง")
"จะ..เจน.." ตี๊ด!!
"ว่างไปก่อนซะแล้ว"อย่างน้อยในความโชคร้ายของเธอก็ยังพาให้เจอเพื่อนดีๆถึงสองคน แผ่นดินเป็นเพื่อนสนิทที่มหาวิทยาลัยเวลาโดนใครแกล้งหรือรังแก แผ่นดินจะเป็นคนที่คอยปกป้องเสมอ ส่วนเจนนิสถึงบางครั้งจะดูเข้าใจยากไปบ้าง แต่ก็เป็นเพื่อนที่คอยช่วยเหลือเธอในยามยากมาตลอด
@The blaze ผับ
แสงไฟในยามคำคืนส่องสลัวๆเหล่านักล่าราตรีในยามค่ำคืนเต้นกันอย่างเมามันส์ อัคนีชายร่างสูงหุ่นนายแบบในเสื้อเชิ้ตสีดำ กางเกงยีนส์ขาดๆตามสไตล์ เดินก้าวเข้าในผับ ใบหน้าหล่อเข้มเป็นที่ดึงดูดเหล่าบรรดาสาวเล็กสาวใหญ่อยู่ไม่น้อย แต่เขามีชื่อเล่นว่า ไฟ ซึ่งชื่อกับนิสัยไม่ได้ต่างกันมากนัก
"เฮีย นักร้องไม่มาอีกแล้วครับ"ปอนด์ลูกน้องคนสนิทวิ่งเข้ามาบอกด้วยความลนลาน
"ไอ้ฉิบหาย!"อัคนีสบถคำหยาบขึ้นอย่างหัวเสีย เพราะนักร้องชายคนนี้ชอบมีปัญหาอยู่หลายครั้ง
"เฮียจะขึ้นร้องเองไหมครับ"
"ถามอะไรโง่ๆ ไอ้ควาย ก็ต้องเป็นกูอยู่แล้วไหมวะ"
"เดี๋ยวไอ้เวรนี่อีกตัว เดี๋ยวมึงเจอกูไอ้ต้า!"อัคนีด่าอย่างไม่จริงจังนัก ร่างสูงแกร่งเดินเข้าไปหลังเวทีทันที
"วันนี้มีเด็กเสริฟ์กับเด็กเอ็นมากี่คน?"
"วันนี้ขาดน้องน้ำขิงแค่คนเดียวค่ะ"ผู้จัดการวัยกลางคนเอ่ยบอกชายหนุ่ม
"หึ"อัคนีแสยะยิ้มมุมปากขึ้น แล้วหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบด้วยใบหน้านิ่งยากจะคาดเดาความคิด
"เฮียอีกสิบห้านาทีนะครับ"ปอนด์เอ่ยขึ้นกับอัคนีที่ยืนปล่อยควันบุหรี่เงียบๆอยู่คนเดียว
"เออ เดี๋ยวกูตามไป"
"ครับเฮีย"
"หึ กูเกลียดคนอ่อนแอที่สุด"อัคนีที่ดูบางอย่างในโทรศัพท์เอ่ยขึ้น พลางเก็บโทรศัพท์เดินขึ้นเวที เมื่อชายหนุ่มปรากฎตัว เสียงกรีดร้องของบรรดาสาวๆนักท่องราตีดังกันมาคนละทิศละทางกับมาดหล่อเท่ของชายหนุ่ม
"กรี๊ด!! หล่อมาก"
"ฉันชอบผู้ชายสไตล์แบดๆ กรี๊ดดดดด"
อัคนีรีบคว้าไมค์เอ่ยคำแรกออกมาเพื่อหวังจะหยุดเสียงกรีดร้องของบรรดาสาวๆ"สวัสดีครับ"
"กรี๊ดดดดด แค่เสียงก็หล่อแล้วแก"
"...." แม้ใบหน้าหล่อของอัคนีจะมองนิ่ง แต่ในใจของเขานั้นอย่างจะสบถคำหยาบด่าสาวๆพวกนี้เหลือเกิน
"สงสารหูฉิบหาย" อัคนีเริ่มกัดฟันด้วยความรำคาญ ถ้าไม่ติดว่านี่คือผับของเขา อย่าได้หวังจะเห็นเขาบนเวทีแห่งนี้
"กรี๊ดๆ ฉันอยากได้เขา"
"แฮ่ม!!ๆ รบกวนสาวๆอยู่ในความสงบด้วยครับ" จนกระทั่งเสียงดีเจประจำผับต้องช่วยอัคนี ทุกครั้งที่อัคนีขึ้นแทนนักร้องผับแทบแตก
______________