Bölüm:45
Dudakları Dudağımda
Elea! Yüce tanrım burada ne işin var?!
Sesim dipsiz görünen karanlık tarafından yutulmadan ağzımdan bu sözler çıkabilmişti yoksa çıkmamış mıydı? Yine kafa sesimle konuşuyor olabilir miydim, belki karanlıktaki siluet geçmişin uğursuz uğraklarından başka bir şey değildi... Başımı başka yöne çevirip hayalin kaybolması için biraz zaman tanıdıktan sonra tekrar karşıma baktım hala oradaydı, bu bir ilüzyon olamaz kızım diye kendi kendime mırıldanırken bir adım öne çıkarak karanlıktan sıyrıldı. Ve geceyi aydınlatan dolunay kadar parlak yüzünü de bir ressamın elinden çıkmış kadar mükemmel yüz hatlarını da seçememek artık mümkün değildi. Evet o Eleamdı, yani en azından bir zamanlar öyleydi... Uzun zaman geçmemişti ama hislerimin köreldiğini hissedebiliyordum, acaba bu
