หลังจากที่ผมกินยาเสร็จเรียบร้อย ผมก็เดินกลับมาที่ห้องทำงานเหมือนเดิม
แต่พอเปิดเข้าไปในห้อง ก็เห็นอีเด็กอ้วนมันนั่งกอดหมอนใบเดิม พร้อมกับสัปหงกไปด้วย แต่พอมันเห็นผมมันก็เอ่ยทักทันที
"กลับมาแล้วเหรอลุง?"
"อืม...ง่วงหรือไง?" ผมตอบกลับไป พร้อมกับก้าวเดินตรงไปที่โต๊ะทำงาน ก่อนจะเปิดแฟ้มเอกสารอ่านต่อ
"นิดหน่อย... ปกติป่านนี้กูหลับแล้ว แล้วนั่นมึงทำอะไร งานที่พี่คนนั้นหอบมาให้นะเหรอ?" มันพูดพร้อมกับมองผมตาแป๋ว
"ใช่...ไปนอนไหม? เดี๋ยวเดินไปส่ง"
"ไม่เอากูกลัวผี ไม่กล้าไปนอนห้องนั้นแล้ว วันนี้กูขอนอนกับมึงด้วยสิ ได้หรือเปล่า?"
"กลัวผีขนาดนั้นเลย?"
"กลัวสิ... ปกติกูไม่ไปนอนบ้านคนอื่น นอกจากบ้านของตัวเอง ขนาดบ้านป้ากู...กูยังไม่นอนเลย เพราะว่ากลัวผีนี่แหละ" มันพูดพร้อมกับกอดหมอนเอาไว้แน่น
"ได้...ถ้าจะนอนกับกูก็ได้ แต่รออีกแป๊บนึงได้ไหม? กูยังเคลียร์เอกสารพวกนี้ไม่เสร็จ ง่วงมากหรือเปล่า?"
"รอ
