"ได้ค่ะ" จากนั้นฉันกับพี่อรันก็เดินไปให้อาหารปลา ที่เขาจัดเตรียมเอาไว้ให้
"พี่อรันมีอะไรจะถามหรือเปล่า? เห็นมองหน้าหนูหลายครั้งแล้ว" ฉันหันหน้าไปหาพี่อรันที่นั่งอยู่ข้างๆ พร้อมกับเอ่ยถามพี่เขา
เนื่องจากฉันสังเกตเห็นพี่เขามองหน้าฉันหลายครั้งแล้ว แต่ยังไม่ยอมพูดอะไรสักที ฉันเลยตัดสินใจถามออกไป
"แฮ่ แฮ่ พี่ถามได้เหรอ?" พี่อรันยิ้มแห้งๆ พร้อมกับยกมือขึ้นเกาหัว ด้วยท่าทีประหม่าแล้วก็พูดขึ้น
"ถามได้สิค่ะ ทำไมพี่จะถามไม่ได้?" ฉันพูดพร้อมหันไปหยิบขนมปังในถุงข้างๆตัว โยนให้กับปลาไปเรื่อยๆ โดยไม่หันกลับไปมองหน้าของพี่อรันอีก
"น่ารัก...ถ้าอย่างนั้นพี่ถามนะ" เขาพูดพร้อมเขยิบตัวมานั่งใกล้ๆฉันมากกว่าเดิม แล้วยกมือขึ้นมาขยี้ผมของฉันอย่างไม่ทันตั้งตัว
การกระทำของเขาทำให้ฉันตกใจ จนต้องเขยิบตัวออกห่างจากเขานิดหน่อย
แต่พี่อรัญเหมือนกับจะดูออกว่า ฉันรู้สึกไม่ดี เขาก็เลยชักมือกลับ
"ค่ะ...ถามมาเลย ถ้าหน
