[L.Lawadee] สอนงานน้องเมีย

3 สอนงานน้องเมีย

รถยนต์ของกฤชเคลื่อนที่ไปตามถนนที่มุ่งหน้าออกจากกรุงเทพ ฟ้ามองป้ายบอกทางอย่างแปลกใจ ยิ่งเห็นว่าตอนนี้เป็นเวลาบ่ายแก่แล้วจึงยิ่งสงสัยว่าเขามีงานด่วนอะไรถึงพาเธอออกต่างจังหวัดในเวลานี้

“ตกลงเราจะไปไหนกันหรือคะพี่กฤช” ฟ้าถามพี่เขยของตัวเองอีกครั้ง

“รีสอร์ทของพี่ที่พัทยาน่ะ”

“พัทยาเลยเหรอคะ โห กว่าจะกลับกรุงเทพคงจะดึกพอดี”

ฟ้าทำตาโต “พี่กฤชบอกพี่รุ้งหรือยังคะ ถ้ายังฟ้าจะได้โทรบอกให้ค่ะ”

ฟ้าหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองออกมา กฤชรีบเอื้อมมือมาห้ามเธอไว้

“รุ้งรู้แล้วล่ะ พี่บอกแล้ว ฟ้าไม่ต้องโทรไปอีกรอบหรอก เห็นรุ้งบอกว่ากำลังยุ่งอยู่ด้วย”

“อ๋อ...ค่ะ” ฟ้าเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋าตามเดิม กฤชจึงหันกลับไปให้ความสนใจกับท้องถนนอีกครั้ง

ทั้งสองเดินทางถึงรีสอร์ทของกฤชในตอนเย็น กฤชพาฟ้าไปที่บ้านพักหลังใหญ่ที่เป็นบ้านพักส่วนตัวของเขา กฤชให้ฟ้านั่งรอตรงโซฟา ส่วนเขาแยกไปพูดคุยบางอย่างกับผู้จัดการที่ออกมาต้อนรับ

หลังจากนั้นไม่นานก็มีอาหารและไวน์ชั้นดีมาส่งให้ที่ห้อง

“เอ๊ะ ทำไมถึงมีอาหารมาที่นี่ล่ะคะ เราไม่ต้องออกไปทำงานแล้วหรือคะ” ฟ้าถามกฤชหลังจากที่คนอื่นๆ ออกไปแล้ว

“พอดีลูกค้าที่พี่นัดไว้ยังไม่มาน่ะ เราจะรอเขาที่นี่ก่อน ถ้าเขามา ผู้จัดการจะมาตามเราเอง” กฤชพูดพร้อมกับรินไวน์ใส่แก้วทรงสูงสองแก้ว ก่อนที่เขาจะยื่นให้ฟ้าแก้วหนึ่ง “ดื่มก่อนสิฟ้า”

ฟ้าขมวดคิ้วส่ายหน้า

“ฟ้าไม่ดื่มแอลกอฮอล์ พี่กฤชก็รู้นี่คะ”

“นี่คือหนึ่งในเรื่องที่พี่จะสอนงานฟ้า เราควรจะหัดดื่มเอาไว้นะรู้ไหม บางทีเวลาเข้าสังคมเราก็เลี่ยงไม่ได้” กฤชพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังทำให้ฟ้าลังเลขึ้นมา “รับไปเถอะ ดื่มกับพี่ไม่เป็นไรหรอก ฝึกไว้ตอนนี้แหละ เดี๋ยวตอนไปคุยกับลูกค้าเขาอาจจะชวนดื่ม ฟ้าจะได้หัดไว้ก่อนตั้งแต่ตอนนี้”

ฟ้าทำปากยื่นใส่กฤช แต่สุดท้ายก็ยอมรับแก้วในมือของเขา

กฤชยิ้มอย่างพอใจ ทิ้งตัวลงนั่งข้างหญิงสาว ก่อนจะสอนฟ้าให้จิบไวน์แดงในมือ

“ค่อยๆ ดื่มนะฟ้า อย่างนั้นแหละ... อมไว้แป๊บนึงแล้วค่อยกลืนลงไป”

ฟ้าทำตามที่กฤชบอก ใบหน้าของหญิงสาวเหยเกตอนที่ไวน์แตะลิ้นเพราะไม่ชินในรสชาติของมัน แต่เธอก็กลืนลงไปจนหมด จากนั้นก็รีบหยิบแก้วน้ำเปล่ามาดื่มต่อทันที

“อะไรกันเรา เห็นไหมพี่บอกแล้วว่าฟ้าต้องฝึกเอาไว้” กฤชหัวเราะเบาๆ ฟ้าเลยส่งค้อนให้เขา “โอ๋ ไม่ต้องงอนนะคะ ดื่มอีกสิ จะได้ชินกับรสชาติของมันไวๆ”

ฟ้ามองแก้วไวน์อย่างชั่งใจ พอเห็นสายตาคะยั้นคะยอของกฤชเธอก็ยอมยกมันดื่มอีกครั้ง

จากหนึ่ง...เป็นสอง...และสามแก้ว... ใบหน้าของฟ้าในตอนนี้

แดงก่ำ ดวงตาฉ่ำเยิ้มด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์

“พี่กฤช ฟ้าไม่ไหวแล้วค่ะ” ฟ้าสะบัดหัวช้าๆ กฤชเห็นท่าทาง

มึนเมาของน้องเมียก็ลองวางมือลงบนต้นขาขาวของอีกฝ่ายที่เขาแอบมองมานาน

พอเห็นว่าฟ้าไม่ปัดป้อง กฤชเลยวางแก้วในมือของตน แล้วฉวยแก้วในมือของฟ้าไปวางบนโต๊ะด้วย เขาดันร่างของฟ้าให้นอนราบไปบนโซฟา ซึ่งฟ้าก็ยอมโอนอ่อนแต่โดยดี

“พี่กฤช จะทำอะไรคะ” ฟ้าปรือตามองพี่เขยที่ตามขึ้นนอนทาบทับบนร่างของเธอ

“พี่ก็จะสอนงานให้ฟ้าอีกไง” กฤชตอบเสียงพร่า มือหนาลูบไปตามเรียวขางามอย่างถูกใจ

“อื้อ อย่าค่ะ แบบนี้มันไม่ใช่” ฟ้าห้ามปราม ปัดป้องมือของกฤชเมื่อเริ่มเห็นสัญญาณไม่ดี แต่ความมึนเมาทำให้เรี่ยวแรงของเธอหดหายและทำทุกอย่างเชื่องช้า

“ใช่แล้วล่ะฟ้า เพราะงานต่อไปที่พี่จะสอน คืองานบนเตียงไงล่ะ” กฤชยกยิ้มร้าย เขามองหน้าน้องเมียอย่าหื่นกระหาย ก่อนจะใช้สองมือกดร่างของฟ้าลงบนโซฟาพร้อมกับจูบปากเล็กเพื่อปิดปากของเธอ

“อื้อ” ฟ้าพยายามดิ้นหนี แต่เธอก็สู้แรงของกฤชไม่ได้

ยิ่งกฤชเปลี่ยนมากอดรัดตัวเธอแน่นขึ้น หญิงสาวยิ่งหมดแรงขัดขืน

กฤชใช้ลิ้นร้อนเลียรอบปากเล็กที่ถูกเม้มจนปิดสนิท แต่เขายังพยายามแทะเล็มอย่างใจเย็นจนฟ้าเริ่มขาดอากาศหายใจและต้องเผยอปากขึ้นมาน้อยๆ กฤชฉวยโอกาสนั้นสอดแทรกเรียวลิ้นเข้าไป ลิ้นของเขาไล่ต้อนเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กที่เบี่ยงหนีอย่างไม่ประสีประสา จนในสุดท้ายก็ต้องยอมพ่ายแพ้แก่เขา

กฤชดูดปากของฟ้าอย่างพอใจในความหวานของน้องเมียที่เขาได้รับ ขณะที่ฟ้าเริ่มมึนเมาไปกับจูบและรสขมฝาดของไวน์ที่อวลอยู่ในปากของคนทั้งสอง

ลิ้นเล็กจึงเริ่มโต้ตอบตามการชักนำของลิ้นใหญ่ที่กวาดวนไม่หยุด กฤชกับฟ้านัวเนียดูดดื่มแลกน้ำลายกัน ร่างของทั้งสองบดเบียดเสียดสีจนทำให้ผิวกายของพวกเขาต่างร้อนผ่าว พวกเขาจูบกันอยู่หลายนาทีก่อนที่กฤชจะยอมถอนใบหน้าออกมาเพื่อเว้นจังหวะให้หญิงสาวที่เพิ่งเสีย

จูบแรกได้หยุดพัก

ฟ้าหอบหายใจหนัก ริมฝีปากของเธอบวมฉ่ำจนทำให้เธอยิ่งดูยั่วเย้า

กฤชเริ่มซุกไซร้ซอกคอระหง กดจูบไปตามผิวเนียนละเอียดที่เขาอยากสัมผัสมานาน มือหนาทั้งสองข้างเลื่อนมากอบกุมหน้าอกอวบอิ่มผ่านชุดนักศึกษาที่จะยั่วอารมณ์ของเขามากกว่าปกติทุกครั้งเวลาได้เห็นน้องเมียอยู่ในชุดนี้

กฤชสูดดมผิวกายที่มีกลิ่นสะอาดบริสุทธิ์อย่างหลงใหล

เขาเริ่มปลดกระดุมเสื้อของฟ้าทีละเม็ด ตั้งใจจะมองผิวใต้ร่มผ้าของฟ้าให้เต็มสายตา

“พี่กฤช...อย่าค่ะ ฟ้าเป็นน้องพี่รุ้งนะคะ พี่รุ้งที่พี่กฤชรักไง”

ฟ้าพยายามรวบรวมสติที่หลงเหลือเพียงน้อยนิดห้ามปรามพี่เขยอีกครั้ง ทั้งยังยกชื่อของพี่สาวมาอ้าง

“ฟ้าเข้าใจผิดแล้วล่ะ” กฤชผละออกจากเนินอกนุ่ม ยกใบหน้าขึ้นสบตากับหญิงสาว “พี่ไม่เคยรักรุ้ง”