ตอนที่26 ความจำเสื่อม
สายตาคมดุจ้องหน้าหญิงสาวไม่ละสายตา ทางด้านไนร่าเองก็ยืนมองหน้าเพื่อนทั้งสองสลับไปมาราวกับลุ้นว่าเหตุการณ์ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น จะมีฉากวางมวยหรือฉากกระชากจูบดูดดื่มแสดงความเป็นเจ้าของหรือไม่ ถึงเป็นแบบไหนเธอก็ยินดีจะตั้งใจดูทั้งนั้นเพราะเป็นภาพที่เธออยากเห็นมานาน อยากเห็นเสือดุที่เป็นจ่าฝูงแสดงความเป็นเจ้าของเหยื่อที่เฝ้าหึงหวงมานานหลายปี มันคงเป็นภาพที่น่าดูไม่น้อย
“ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ คือเราไม่ค่อยมีเวลามาเที่ยวสักเท่าไหร่ ขอตัวก่อนนะดึกมากแล้วพรุ่งนี้มีเรียนเช้า” วารินสัมผัสได้ถึงสถานการณ์ตรงหน้าที่ไม่ค่อยปกติและเธอก็ไม่อยากให้มันบานปลาย
“เฮ้อ! อดดูเลย เซ็งไปเหอะกลับบ้านกัน” ไนร่าถอนหายใจเสียงดังเดินทำหน้าเซ็งกลับมาที่โต๊ะ
“ทำไมทำหน้าเซ็งแบบนั้นวะ ไปเต้นไม่สนุกหรือไง” เทมป์เอ่ยถามเมื่อเห็นสีหน้าของไนร่า
“ปล่อยไอ้เรย์ไปทำไมแม่งขัดความสุขกูฉิบหาย ไปยืนขู่ฟ่อๆ กูนึกว
