ตอนที่15 อดทนอดกลั้น
หลังจากเรย์หายไปนานเกือบชั่วโมงก็เดินเข้ามาในห้องเรียนสภาพเสื้อผ้ามีรอยยับ แต่ก็ไม่ได้ยับมากมายอะไรมีเพียงวารินเท่านั้นที่สังเกตเห็นความผิดปกตินี้
เรย์เดินมาหย่อนสะโพกลงนั่งเก้าอี้ว่างถัดจากโซน แล้วฟุบหน้าลงกับโต๊ะทันที ไม่ได้สนใจสไลด์ที่อาจารย์ประจำคลาสกำลังสอนแม้แต่น้อย ถึงแม้ว่าตอนท้ายชั่วโมงจะมีควิซเก็บคะแนนก็ตาม
“แม่งไปทำห่าอะไรมาวะ หายหัวไปเกือบครึ่งชั่วโมงกลับมาแล้วยังจะมานอนอีก ไอ้เรย์อาจารย์แจ้งว่าท้ายชั่วโมงมีสอบเก็บคะแนนนะเว้ย” เท้าขวาของเทมป์สะกิดไปที่เท้าข้างซ้ายของเรย์
“อย่ายุ่งกับกู” เสียงเรียบเอ่ยบอกน้ำเสียงดูหงุดหงิดขณะที่ยังฟุบหน้าอยู่เดิม
“อย่าไปยุ่งกับมัน มันกำลังอารมณ์ไม่ดี” โซนหันไปเตือนเทมป์
บรรยากาศการเรียนในคาบสุดท้ายชวนอึดอัด ทั้งเรย์ทั้งวารินยังไม่มีทีท่าว่าจะมีใครจะเป็นฝ่ายเข้าหาใครก่อน ทั้งสองยังรักษาระยะห่างด้วยการต่างฝ่ายต่างเงียบใส
