ตอนที่10 ออกอาการ
“มึงจะเสียงดังทำไม” เรย์ตะคอกเสียงตำหนิเพื่อนออกไป แต่ก็ช้าเกินไปเพราะหญิงสาวที่คิดว่าหลับอยู่ตอนนี้เหมือนจะรู้สึกตัวตื่นแล้ว
วารินแทบอยากเอาผ้าคลุมหัวแล้วมุดพื้นหินอ่อนราคาแพงหายไปจากตรงนี้ เธอค่อยๆ ลืมตาขึ้นก็เจอกับสายตาทั้งสามคู่กำลังมองมาที่เธอ
“สวัสดีเทมป์ โซน” วารินเอ่ยทักทายเสียงอ่อย สายตามองหน้าเรย์ว่าจะเอายังไงต่อ
“ลุกไปล้างหน้าล้างตา ผ้าขนหนูผืนเล็กวางอยู่ในชั้นทางเข้าห้องน้ำ คงไม่ต้องพาไปหรอกใช่ไหมเพราะเธอคงคุ้นเคยแล้ว” เหมือนฟ้าผ่าลงกลางหัวอีกครั้ง เรย์ไม่ใช่แค่เพียงไม่ช่วยเธอออกจากสถานการณ์การเข้าใจผิดนี้ แต่กลับเติมเชื้อไฟให้เหตุการณ์มันเลวร้ายลงไปกว่าเดิม วารินรีบลุกจากโซฟาเดินดุ่มๆ เข้าไปตั้งหลักในห้องน้ำ
“เชี่ย! คุ้นเคยเป็นอย่างดี สรุปมึงกับรินนี่มันยังไงกันวะ” เทมป์เซ้าซี้เอาคำตอบ
“ก็ตามที่เห็น” เรย์ไม่ยอมรับหรือปฏิเสธ สร้างความคลุมเครือในความสัมพั
