สมเจต ชายร่างสูงใหญ่วัยสี่สิบห้าปี กลับมาจากการทำงานแล้วนอนแผ่หลากับเตียงนอนด้วยความเหน็ดเหนื่อย เขายกนาฬิกาขึ้นดูเวลา ตอนนี้เป็นเวลาห้าโมงเย็นแล้ว
“ของีบสักสิบนาทีก็แล้วกัน” เขาพึมพำออกมาแล้วหลับตาไป คิดว่าจะพักสายตาสักครู่แล้วจะลุกไปทำอาหารเย็น
สมเจตลืมตาขึ้นมา แล้วบิดขี้เกียจเล็กน้อย ก่อนจะพบว่าตอนนี้เป็นเวลาหนึ่งทุ่มแล้ว เขาเผลอหลับไปถึงสองชั่วโมง จึงรีบลุกขึ้นไปเอาข้าวในตู้เย็นที่แบ่งเอาไว้จากเมื่อเช้ามาทำเป็นมื้อเย็น โดยเลือกทำข้าวผัดไข่แบบง่ายๆ แล้วนั่งทานคนเดียวเหมือนอย่างที่เคยทำทุกวัน
สมเจตอยู่ในสถานะโสดมาเกือบเจ็ดปีแล้ว เขาเคยมีคนรักอยู่สองคน
คนแรกบอกเลิกเขาเพราะเขายุ่งกับงานจนไม่มีเวลาให้เธอ
ส่วนคนที่สองนั้นบอกเลิกเขาเพราะว่าสมเจตขอเธอแต่งงาน แต่เธอยังไม่พร้อมจะสละชีวิตโสด และรักความอิสระ ทั้งคู่จึงค่อยๆ ห่างกันไปจนเลิกกันในที่สุด
หลังจากนั้นมา สมเจตเลยไม่คิดจะอยากม
