35 เจอหน้ากัน!
ทิชากรใบหน้าบึ้งตึง สองมือกำหมัดแน่น ตอนนี้เธอโกรธเตวิชญ์มาก ทั้งๆ ที่สัญญาว่าจะไม่ยุ่งกับกีรติญาอีก แต่เขากลับไม่ทำตามที่ตกลงกันไว้ สรุปแล้วผู้ชายคนนี้เชื่อใจไม่ได้เลยใช่ไหม
เมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังระงับความโกรธไว้ไม่ไหว เธอก็รีบขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ปล่อยให้กีรติญานั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่กับโทรศัพท์เพียงคนเดียว อยู่ไปก็เหมือนเป็นส่วนเกิน
“คนเลว!” เธอยกมือกอดอก อย่างไม่สบอารมณ์ สมองคิดหาวิธีทำให้กีรติญาเลิกสนใจเตวิชญ์ ยิ่งนานวัน เพื่อนของเธอก็ยิ่งหลงหัวปักหัวปำ จนแทบโงหัวไม่ขึ้น “อ้ะ!!”
ปึก!
ในระหว่างที่เธอกำลังจะเดินเลี้ยวเข้าไปในห้องน้ำ จู่ๆ ก็ไปชนเข้ากับใครบางคนที่เดินสวนออกมาพอดีจนเกือบจะล้มหัวฟาดพื้น แต่โชคดีที่เขาคนนั้นคว้าต้นแขนไว้ได้ทัน
“เป็นอะไรไหมครับคุณ!
ทิชากรอึ้ง!
ดวงตาเฉี่ยวเบิกโพลงแทบไม่เชื่อสายตา แขนอ่อนแรงทิ้งลงข้างลำตัว เธอไล่พิจารณาใบหน้าของผู้ชายคนนั
