20. Bölüm: “Anlayışlı İnsan”
# Bazen hayatınızda kopan fırtınalar, hayatınızı yıkmak için değildir. Temizlemek içindir… #
Sevim Özyurt…
Kuş gibiyim. Çok hafifim, çok rahatım. Gözlerimi açtığımda beyaz hastane tavanıyla karşılaştım. Daha sonra yaşadıklarımı tek tek hatırlamaya başladım. O çektiğim feci sancılar artık yoktu. Vücudum rahatlamıştı ama boğazım kupkuru, içim yanıyor. Resmen içim bile kurumuş sanki. Boğazımı temizler gibi öksürüp doğrulmaya çalıştım. Kolumda serumlar yoktu, rahat hareket edebiliyorum. Ağrım da yok. En son kadınlığımda baskı ve ağrılar hissediyordum, doktor müdahale ediyordu. Başımı hafif kaldırınca Atilla’yla karşılaştım. İki eli cebinde camdan dışarı bakıyordu.
“Atilla…” diyebildim. Sesim tarazlı çıktı.
Sesimi duyunca hemen dönüp baktı;
“Çok şükür, Sevim
