14. Bölüm “Kalanşo Çiçeği”
Sevim Özyurt…
Hayat, her şeye rağmen yaşamaya değer…
Zehra annemin cenazesinden sonra, galiba ilk defa hayatımın en güzel sabahına uyandım. Tüm güzellikler iki annemin ölümüyle yavaş yavaş tükeniyordu sanki. Ama dünden beri aniden hayatım olumlu yönde ilerlemeye başladı.
Sabah ezanının insanın içine huzur veren o eşsiz sedası ile gözümü açtım. Burası benim evim, kendi düzenim, kendi kurallarım, hatta kendi krallığım… Oğlumla ben, bize iyi gelen ne varsa bu evde onu yapacağız. Kendimize yeni düzen kuracağız, kuralları kendimiz belirleyeceğiz; başkasının isteğine göre değil, kendi keyfimize göre yaşayacağız. Gerekirse acıktığımızda gece 23.00 da pizza bile söyleyebiliriz. Gürkan’ın, babamın, Elif’in, kayınbabamın kuralları ve baskısı olmadan rahatça kendi mini
