เวกัสบรรจงเช็ดทำความสะอาดให้น้องอย่างเบามือ แล้วพาธาราเข้าไปอาบน้ำล้างตัวก่อนจะพาน้องมาที่เตียง
"น้องอยากได้ชุดน้องจังเลยคะ" ธาราบอกเวกัสอย่างอายๆ เพราะตอนนี้เธอมีแต่ตัวเปลือยเปล่า
"ไม่ต้องใส่หรอกครับ นอนแบบนี้แหละ" เวกัสบอก
"หะ จะดีเหรอคะ"ธาราถามเวกัสอย่างอึ้งๆ
"ดี น้องจะนอนแบบไม่ใส่อะไร หรือว่าคืนนี้น้องจะไม่นอนดีน๊าาา" เวกัสแกล้งน้อง
ธารารีบมุดเข้าผ้าห่ม เวกัสยังคงนั่งดูน้องแบบนั้นกับผ้าเช็ดตัวผืนเดียวที่พันไว้ที่เอว
"เออ ป๊ะป๋า"ธาราเรียกพี่เมื่อเธอนึกขึ้นได้
"หืม ว่าไงครับที่รัก"เวกัสขานรับน้อง
"เออ ทำมัยต้องมีเลือดด้วย แล้วมันต้องเลือดทุกครั้งมั้ย" ธาราถามเพราะสงสัยอยากรู้
"เด็กน้อย มันคือเลือดพรมจรรย์ครับ มันฉีดขาด จะมีแค่ครั้งแรกนั่นแหละ มันไม่ได้อันตรายอะไร ไม่ต้องกลัวนะ" เวกัสอธิบายธารา
ธาราฟังแล้วพยักหน้าทำความเข้าใจ
"มันก็น่าฉีกอยู่หรอก ใหญ่อะไรขนาดนั้น" ธาราบ่นอุป
"
