เวกัสเดินเข้ามาในห้องของธารา ดูสะอาดและเป็นระเบียบ โทนห้องสีชมพูสดใส หวานละมุลมากๆ
ยังไม่ทันที่เวกัสจะล้มตัวลงนอน
ก๊อกๆๆๆๆ
เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
เวกัสมองไปที่ประตูอย่างแปลกใจ แล้วค่อยๆเดินไปเปิดประตู ปรากฎว่าเป็นธารา
เวกัสมองด้วยสายตาสงสัย
“ไม่ต้องมองแบบนั้นค่ะ พ่อกับแม่ล็อกประตูอ่า ลืมธารากันได้ยังไง” ธารางอแง้ใส่พี่ แล้วเดินเข้าไปในห้องอย่างเซ็งๆ
เวกัสมองขำๆ
“ว้าว ฟ้าประทานพร ให้พี่มีสาวน้อยในอ้อมกอด” เวกัสแซวน้อง
ธารามองค้อนพี่
"ล้อเลียนดีนัก หักคะแนนเหลือ 30% พอค่ะ” ธาราบอกเวกัส
“ได้ไงอ่า ไม่เกี่ยวอันนี้ครับ”
“เกี่ยวค่ะ ฝันดีนะคะ” ธาราบอกเวกัส แล้วขึ้นไปนอนบนที่นอน หันหลังให้พี่
เวกัสยิ้มให้กับความแสบของธารา แล้วขึ้นไปนอน พร้อมกับดึงน้องเข้ามากอด ก่อนที่ทั้งคู่จะหลับไป
เช้า
ธาราและเวกัส ตื่นแต่เช้า มาอาบน้ำแต่งตัว เพื่อรอส่งต้นกล้าและภูผาไปโรงเรียน เพราะเมื่อน้องเลิ
