เมื่อกลับมาถึงคอนโด ธาราเองเดินมานั่งที่โซฟาร์ แล้วหลับตาพักสายตา
เวกัสเดินมาเอามืออังหน้าผากน้อง เพราะกลัวว่าน้องจะเป็นไข้
ธาราลืมตามองพี่
"น้องเป็นอะไรหรือเปล่าครับ" เวกัสถามอย่างเป็นห่วง
"แค่เหมือนเพลียๆค่ะ สงสัยอากาศร้อน" ความน่ารักของธาราก็คืน น้องไม่เก็บความงอลไว้นาน เมื่อเคลียร์ใจกันแล้ว หรือว่าเมื่อเธอบอกว่าไม่โกรธ ทุกอย่างก็คือปกติ เธอตอบพี่ตามปกติ ไม่มีอาการงอลหรือโกรธใดๆ
"นอนพักในห้องมั้ยครับ"
"ธารานอนตรงนี้ก็ได้ค่ะ มันไม่ง่วง มันแค่เพลีย"
"โอเคร งั้นพี่ปรับเป็นเตียงให้นะ" เวกัสบอกน้องอย่างเอาใจ
ธาราพยักหน้า แล้วลุกขึ้นให้พี่ปรับโซฟาร์เป็นเตียงนอนให้
"หนูนอนคนเดี๋ยวไปก่อนนะครับ พี่ขอเคลียร์งาน แล้วจะพาเมียไปเที่ยวทะเล"เวกัสบอกน้อง พร้อมรอยยิ้มอบอุ่น
"ทะเลเหรอคะ ธาราอยากไปค่ะ" ธาราบอกพี่ด้วยแววตาเป็นประกาย
"ครับ ทะเล นอนพักนะครับ" เวกัสบอกน้อง
ธาราเองขึ้นไปนอนพักสาย
