ที่หอพัก
สโนว์นั่งกอดเข่าอยู่บนเตียง นั่งมองอาหารที่เอริคซื้อมาให้ที่วางกองอยู่ตรงหน้า เยอะชนิดที่ว่ากินคนเดียวยังไงก็ไม่หมด
“หมอนั่นจะกลับมากินด้วยไหมนะ เห็นบ่นว่าหิว”
อ๊ะ...เหมือนตัวเองกำลังรอเขาอย่างไงอย่างงั้น
สโนว์รีบดับความฟุ้งซ่านของตัวเองออก ไม่ได้รู้เลยว่าอีกฝั่งที่โรงพยาบาล เอริคยังคงนั่งทานอาหารอยู่เป็นเพื่อนฮาน่าจนตลอดทั้งวันจนถึงเย็น
คนที่ไม่ได้คิดจะตั้งใจรอแต่ก็เผลอรอไปแล้ว จนสโนว์มั่นใจได้ว่าหัวค่ำแล้วเอริคคงไม่ได้กลับมากินอาหารกับเธอแล้วเป็นแน่ เธอจึงยอมยกถ้วยชามเอาไปเก็บ
“ไม่ใช่พอเก็บเสร็จแล้วดันโผล่หัวมาล่ะ”
สโนว์บ่นพึมพำอยู่คนเดียว ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่ารถกระป๋องของเธอกับเวสป้ายังคงจอดอยู่ที่ผับของเขา เธอยังไม่รู้เลยว่าจากวันนี้ไปควรทำตัวอย่างไง ในเมื่องานพิเศษที่เธอทำก็ยังไม่ได้ลางานกับผู้จัดการเลยด้วยซ้ำ ที่สำคัญเธอรับปากกับพี่จุ๊บแจงคนที่ฝากงานไว้แล้วว่าตัวเองจะ
