สโนว์ในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นเดินออกมาจากห้องน้ำ แม้จะเป็นเพียงแค่ชุดธรรมดา ๆ แต่ก็ทำให้คนที่นั่งรออยู่ปลายเตียงถึงกับแอบเผลอกลืนน้ำลาย ความจริงก็กลืนน้ำลายอึกใหญ่ตั้งแต่ที่เห็นเธอใส่ผ้าขนหนูผืนเดียวแล้วมีหยดน้ำเกาะตามตัวแล้วนั่นแหละ
บางอย่างแทบจะปะทุจนปวดหนึบอยู่ข้างล่าง แต่ก็ต้องพยายามข่มใจเพราะมองเห็นข้อมือเธออยู่เลยยังรู้สึกผิดขึ้นมาบ้างนิดหน่อย
“นี่มันอะไรคะ”
สโนว์มองกับข้าวที่เอริคซื้อมาวางอยู่เต็มพื้น แต่พอนึกขึ้นได้ว่าตอนที่เขาผลักประตูเข้ามาก็พอเห็นอยู่ว่ามีถุงอะไรต่ออะไรไม่รู้อยู่ในมือเต็มไปหมด เพียงแต่วินาทีนั้นเธอมัวแต่ตกใจที่เขากลับเข้ามามากกว่า
“ห้องเธอไม่มีโต๊ะกินข้าวเลยไม่รู้จะวางไว้ไหน” เขาตอบเสียงเรียบ แต่ตัวเองไม่ได้ลงไปนั่งที่พื้นห้องกลับเลือกนั่งบนเตียงของเธอแทน “แล้วนี่ยาทาตรงข้อมือที่เธอเคล็ด” เขาชูถุงยาที่อยู่ในมือขึ้นมาในระดับใบหน้า แต่สายตาของสโนว์ดันเผลอมอง
