เมื่อสโนว์ยังคงทำเป็นนิ่ง เอริคกลับรู้สึกหงุดหงิดบอกไม่ถูก อยู่ ๆ ยายตัวแสบที่เถียงเขาเสียงจ้อย ๆ กลับทำตัวเมินเขาไม่เลิก เขาลุกพรวดขึ้นยืนด้วยความไม่พอใจทั้งที่ในมือยังคงถือชีทติวข้อสอบของสโนว์เอาไว้แน่น
"หึ..นี่เธอคิดจะประท้วงฉันสินะ"
สโนว์เผลอมองตามชีทที่อยู่ในมือของเอริค เริ่มหวั่นลึก ๆ ว่าเขาจะไม่ยอมให้เธอได้อ่านเตรียมตัวสอบในวันพรุ่งนี้เข้าจริงๆ ริมฝีปากบางเม้มแน่นเข้าหากันอย่างกังวล แต่กระนั้นเธอก็เลือกที่ทำเป็นเฉยด้วยการทำเป็นไม่สนใจต่ออยู่ดี
"..."
"งั้นที่ฉันบอกว่าจะไปส่งบ้านคือไม่อยากกลับแล้วสินะ"
เหมือนเอริคจะจับทางถูกเมื่อเขาเอาเรื่องไปส่งเธอกลับบ้านมาขู่ มีหรือคนที่อยากกลับใจจะขาดจะไม่ตอบ
"อยากสิคะ" สโนว์รีบเงยหน้าขึ้นไปตอบทันควัน แต่พอเผลอมองสบนัยน์ตาสีเข้ม หัวใจมันก็รู้สึกกระตุกแปลก ๆ นี่ไงเธอถึงไม่อยากมองหน้าเขา
รอยยิ้มร้ายปรากฏที่มุมปากเล็กน้อยก่อนจะตีหน้าขรึม เอริค
