روايات بقلم / نورهان القربي قوة و جبروت امرأة ( الجزء الاول)

الفصل الثالث ♞

الفصل الثالث

**********************

سرايا الحاج حسين المنياوى

فى غرفه من غرف السرايا تتميز بالد*كور الانثوى

سهر بحالميه و هى تنظر الى شاشه اللاب توب /

خلاص انا بنهار يتلحقونى و تجوزهولى يهروح انا اخ*فه و اتجوزه و اليحصل يحصل

هاجر و هى تضحك بشده /هههههههه و تانى يوم نسمع خبر موتك على ايد اخواتك

سهر بحالميه اكثر /لو الموت حلو بشكل ده انا موافقه

هاجر /على فكره انا ابتديت اخاف منك و عليكي

سهر بدهشة /تخافى عليه و عرفتها اما منى ازاى

هاجر بجديه /علشان الانتى فيه مهو مش طبيعى واحد مشفتهوش غير مره واحده من ست شهور و بتقولى انك بتحبيه ده هبل

سهر بتبسم /انتى مش عارفه انا اعرفه من قبل ميجى عندنا الكليه

هاجر باستغراب /تعرفيه منين

سهر /ساره مش خطوبتها كانت من حوالى سنه و طلبت منى اختار معاها الفستان وافقت انى أروح معاها و كنا هنتقابل فى الكليه علشان نمشى بعد المحاضره علشان منتاخرش يوميها هى مجتش و اتصلت بيا و قالتلى انها مش هينفع تيجى الكليه النهارده بسبب ظروف شغلها و قالتلى ان الاتيليه الكنا هنروح نشوف فيه الفستان قريب من شغلها فأنا هروحلها و نمشى،،،،

هاجر مقاطعه حديثها و بعصبيه /و طبعا انتى روحتى زى الهبله

سهر بطفوليه و هى تصفق بيديها / صح برافو عليكى يجوجو (و بحالميه و هى تمسك خصله من شعرها تلفها حول اصبعها) و كانت احلى مرواحه

هاجر بغضب /انتى هتجنينينى احلى ايه و اوحش ايه انتى اى حد يقولك حاجة تصدقيه علطول من غير تفكير

سهر ببرود و طفوليه /فيها ايه يعنى صبحتى عوزانى معاها اقولها لا

هاجر بعصبية/و افرضى بتضحك عليكى و هى بنت مش كويسه

سهر /متخافيش ده صحبتى و انا عرفاها كويس

هاجر بعصبيه و هى ترفع يديها فى وضع الدعاء/يا رب صبرنى مش هتكون هى و الكليه عليا انا عندى مراره واحده وشيلاها للهتجوزه هو و عياله ارحمنى يا رب

سهر و هى تضحك على اختها /استنى هكملك ورحت يستى ليها

فلاش،،،،،،،،

سهر و هى تحاسب التا**ي و تضع الهاتف على اذنها /

خلاص ياساره نزلت من التا**ى عشر دقائق و هكون عندك

ساره باستغراب/عشر دقائق ليه انتى متاكده انك عرفه العنوان

سهر /يبنتى متقلقيش عليا انا حافظه اكتوبر شبر شبر

ساره و هى تحرك فمها بحركة شعبية لليمين ولليسار /استر يا رب طيب انتى فين

سهر بلا مبالاه /بشترى مصاصه و ايس كريم

ساره بذهول /ارحمينى يا سهر مصاصه ايه يا بنتى اخلصى عاوزين نمشى علشان نلحق نخلص و نزفت نروح بدرى

سهر /خلاص اقفلى انا وصلت

قفلت سهر الفون و وقفت امام العماره تتاكد منها

سهر /ايوه هى ديه العماره دخلت ووقفت امام الاسانسير و ضغطت على زر و تابعت هبوط المصعد و اخرجت المصاصه و وضعتها فى فمها

و فى هذه الاثناء وجدت من يقف بجانبها و يضغط على الاسانسير

سهر و هى تنظر اليه فى بلاهه و تضع المصاصه فى فمها و تتحدث مع نفسها / ايه الجمال ده هى مصر بقى فيها مزز كده لا و انا الكنت مفكره مفيش احلى و لا اجمد من ابيه آمر و امجد ده طلع فى مزز اجمد منهم اهو لا و النضاره عمل شغل جامد بس يخوفى يطلع زى دراكولا بعد ميرفع النضاره،،،،،،، بس يا هبله دراكولا ايه ده كفايه البرفيوم المغرق الدنيا و الله حتى لوطلع ايه بالذى هو مز،،،،،،،

الشخص بصوت رجولى /يا آنسه انتى مش كنتى طالعه اتفضلي

سهر بتوهان /هه ان...ت يخربيت صوتك هو فى كده

الشخص باستغراب من توهنها و طريقة كلامها /افندم

سهر و هى بتفوق من حاله التوهان /لا مفيش ممكن اعدى

الشخص /اتفضلى

و دخلوا الاسانسير و لسه الشخص هيضغط على رقم الدور زقت ايده (بتلقائية) و راحت ضغطه على رقم الدور الهى طلعاه

الشخص اتنرفز من اسلوبها /فى ايه يا انسه احترمى الاكبر منك شويه

سهر ببراءه و هى تحرك رقبتها لليمين و اليسار و تشاور على نفسها /حضرتك بتكلمنى انا

الشخص بغيظ من اسلوبها /لا بكلم نفسي ارحمنى يا رب انا ليه النهارده موعود بالاغ*يه انتى طالعه لمين الدور التاسع يا شاطره

سهر لكى تغيظه و هى تاكل المصاصه / ملكش دعوه و ماما اقتلى مكلمش حد معرفهوش و اطلعت له ل**نها

الشخص وقف مصدوم من كلامها و حركه لسنها و اخذ يقترب منها و هو يرفع يديه

و ماما مقلتلكيش عيب تطلعى ل**نك لحد و تركيبى مع حد متعرفهوش لوحدكم

سهر بخوف /هه و قبل ان تتحدث كان باب الاسانسير اتفتح فابعدته عنها وخرجت مسرعا من الاسانسير

الشخص مين المجنونه دي وبتعمل ايه هنا

و خرج خلفها ودخل شقه على الباب توجد لوحه مكتوب عليها

مكتب المحامى / مازن اشرف رحيم

فلاش موقت،،،،،،،،??

***************************