กังสดาลถอนหายใจออกมาหลายครั้งเพราะหลังจากกลับกรุงเทพภาพระหว่างเธอกับเขายังคงฝังอยู่ในความทรงจำ พยายามลบมันออกแต่กลับทำไม่ได้ ไม่อยากพบหน้ากันอีกกลัวใจตัวเอง แต่สุดท้ายแล้วเธอต้องกลับมาทำงานถ่ายโฆษณาให้กับบริษัทเบียร์คาสโนว่าอีกครั้ง
ตินสูรณ์มาตรวจความเรียบร้อยของงานในวันนี้ และเผลอเข้ามายังห้องแต่งตัว ทีมงานต่างหลบลี้หนีหายเพราะรู้ถึงจุดประสงค์ของเขา กังสดาลมองภาพชายหนุ่มผ่านกระจกแล้วลุกยืนสีหน้าไม่พอใจ เธอไม่อยากเจอแต่ดันไม่มีทางเลี่ยง หันกายมาเผชิญหน้าแล้วสาวเท้าตั้งใจจะหนี
“ปล่อยนะคะ!”เขาคว้าเรียวแขนไว้
“เรื่องวันนั้น ผมไม่ได้เป็นคนทำ”
ชายหนุ่มกำลังพยายามจะอธิบายเรื่องที่เธอกำลังเข้าใจผิด เรื่องวันนั้นเขาไม่ได้เป็นคนทำ แต่ราวิทย์มันดันหวังดีอยากให้สมหวังเลยวางยาโดยพละการ
“ฉันไม่เชื่อ ไม่ต้องมาพูดแก้ตัวหรอกค่ะฉันไม่ฟัง!”
คนตัวใหญ่ขบกรามไม่สบอารมณ์กับท่าทางหยิ่งผยองแบบนี้ ทั้งๆ ที่
