Chapter 22
Worth Sorell's POV;
Parang may kung anong pumiga sa dibdib ko matapos ko marinig kay Apple na iyon si Ceiron.
"B-Buhay siya, " bulong ko hanggang sa isa-isang maglandasan ang mga luha ko sa hindi ko alam na dahilan.
Ang naalala ko lang may 'yakap ako na bata. Habang tumatakbo at tinatakasan ang mga humahabol sa amin.
Limang taon pa lang ako 'non pero tandang-tanda ko kung paano nila kinuha sa akin ang kapatid ko.
Kung paano ko siya nabitawan at marinig ang tawanan ng mga taong pilit kami pinaghihiwalay.
"Worth! "
"Kuya!"
Napahawak ako sa ulo ko at napahawak sa estante matapos may magpop na mga scenario sa isip ko.
"Kuya! "
"Nico come here. Basa kana ng pawis," ani ng babae na malaki ang pagkakahawig sa akin. May buhat ito na baby at may kasunod na ilang katulong.
Ma
